กลัดกลุ้มซะจริงเหวย
อุระเอ๋ยมิเคยเป็น
ต่อกลอนก็ลำเค็ญ
จิตะอยากจะเลิกรา

หมดมุกประสานเสก
รจเรขจำนรรจา
อยากลี้และหนีหน้า
มนะหม่นระคนตรม

สิริวตี
 

ชี้ให้ประจากบ้าน
มุสถานมโนรมย์
ท่องเที่ยวตระเวนชม
ธรรมชาติสะอาดดี

ไม่งั้นก็อีกแห่ง
จรแหล่ง ณ ราตรี
แดนซิ่งประเทาชี-
วิตกลุ้มยุพาพิน

เปรื่อง...กูรูแก้กลุ้ม

แม้อยากจะจรจาก
ดุจะยาก ณ ดวงจินต์
สุนทรบวรศิลป์
อติกานท์ก็แทรกทรวง

โปรดเกลาแกะความกลุ้ม
มนะรุมกระทำบ่วง
ชุบชีพพจีดวง-
หฤทัยประสงค์คืน

อติ = พิเศษ,มาก,ยิ่ง

วตี....อารมณ์กลอนเข้าเส้น ไปไหนไม่ได้
 

อ้าวนี่..แถลงโม้
ถะถะโถ! อุราฝืน
ขาดกลอนจะล้มครืน
ชิวะสิ้นมลายลาญ

แค่มุกอนงค์น้อง
ตริริคล้องกระบวนกานท์
พี่เชื้อ ฤ สงสาร
ชะชะเดี๋ยว..มะเหงกเลย

เปรื่อง...แอนตี้คนโกหก

ปล.
ถะถะโถ กร่อนจาก โถโถโถ

แน่จริงก็มิโดน
"สิริ"โหนกระโจนเหวย
ลิ่วล่องคะนองเคย
อุระเอ่ยมิหลอกลวง
 
--------------

กรองกลั่นวจีพจน์
มนะหดเพราะสิ่งปวง
การงานแวะมาทวง
ธุระมากก็อยากไกล

หมดมุกประสานเสก
รุจิเรข ณ ห้องใจ
ขาดกลอนก็ยากไซร้
ดุจะตายมลายลาญ

สิริวตี

วตี...ไม่ได้โกหก แต่....สับสน แงๆ
 

สิริ = สิริวตี

ควรหรือจะคร่ำเคร่ง
มุเชลงตะบึงสาน
ว่างค่อยประกอบการ
วทะคิด รจิตเพลง

นี่เผลอก็แอบย่อง
ตริ ลบองมิยำเยง-
เจ้านาย ฤ ตัวเอง
ดนุพี่ประหวั่นแทน

เปรื่อง...ห่วงน้อง

สวัสดีครับ ท่านเปรื่อง

ต้องร้องให้ดังถึงหลังบ้านครับ เดี๋ยวท่านแม่ละอองดิน
จะเอายาหม่องมาทาให้ แล้วเป่าพรวดๆสองทีก็หายครับ
...รู้เพราะผมเคยเผลอกดผิดเหมือนกัน...แหะแหะ

ขอ อะภัย นะครับ ผะผม ตะแต่งฉะฉันท์ มะค่อยจะได้...
ล้อเล่นนะครับคือ ไม่ค่อยรู้คำลหุ น่ะครับ เป็นแต่..หุหุ
เลยต้องใช้เขียนบอกเอา...

ส่วนน้องสิริวตี ถ่ายรูปขึ้นนะครับ ชื่นชมสปิริทครับ
รูปข้างบนอุตส่าห์ทำหน้าให้เข้า กับชื่อกระทู้ด้วย...หุหุหุ

 

Soul เข้ามาแจม

อยากฟังคะนองแคน
ดนุแสนประสงค์ศิลป์
ใครบ้างมิร้างริน
มนะมาเชลงขวัญ

เว่าเว่าวิเวกกล่าว
ดุริย์วาวประเสริฐพลัน
มอบเพลินมิเมินกัน
รติรส ณ บทเพลง

สิริวตี

 
ดุริย์  (ดุริยางค์)= ดนตรี

วตี...โหมดอยากฟังเสียงแคน
 

ตะติด อะอ่าง หรือลุง
อย่างนี้เรียกติดอ่าง ไม่ใช่ลหุ ครุ
ติดอ่างอย่างนี้ จะฟ้อง........55555 (คุณก็รู้ว่าใคร)
 

 

ขอบคุณตระหนักพี่
คตินี้จะวางแผน
ยึดนำกระทำแกน
สติก่อกระบวนความ

หากเยาวลักษณ์ขาด
นรปราชญ์สมองถาม
คงไม่ระงับยาม
และประดิษฐ์ประดอยคำ

ตรึกตรองเพราะพี่ยา
พนิดาประมาณทำ
สัมฤทธิ์เจริญนำ
มนะขอบพระคุณเอย

สิริวตี
 

วตี...ขอบพระคุณสตินี้ที่มอบให้

นวลเจ้าบ่ดื้อดึง
อุระอึ้งตะลึงเลย
ก่อนเก่ามิเห็นเคย
สุตอุปเทศใด

เอาเถิด...นิมิตดี
กระลาศรีสะอางใส
เปลี่ยนพฤติกรรมไป
นรชาติสรรเสริญ

เรื่องแคนน่ะนิ่มเนื้อ
ดนุเรื้อ ฤ นานเกิน
ลืมลายวิธีเดิน
กลเป่ากระบวนเพลง

หมอลำก็เหมือนกัน
มนหวั่นประหวาดเยง
หากแม้นริบรรเลง
สรเสียงจะแปร่งเป๋

เปรื่อง...แคนก็ร้าง..ลำก็ลืม

555 ขอบคุณครับ...สำหรับประสบการณ์ตรงของคนมือไวใจเร็ว

http://aromklon.com/index.php?PHPSESSID=318svveuec1rhn4r7ti3m1vgr2&topic=96.0

คลังลหุที่ครูระนาดเอกวางไว้เป็นเบื้องต้น ลองดูนะครับ น่าจะพอเป็นประโยชน์

เปรื่อง

ขอขอบพระคุณท่านเปรื่องเป็นอย่างสูงครับ ที่ช่วยแนะนำ
ขอไปศึกษาสักพัก จะพยายามมาต่อฉันท์ ด้วยนะครับ

จาก Soul ถึงมือจะไวแต่ใจมั่นคง... อิอิ

 

ขอบคุณพี่เปรื่องมากเลย ได้คำใหม่อีกเยอะเลยค่ะ

วตี....มือไวใจเร็ว ชิ่งเร็วด้วย คริๆ
 

นวลน้องมิดื้อแล้ว
ภณะแก้วก็กิ๊บเก๋
เชื่อยังมิรวนเร
และจะเท่เพราะทำดี

งานกิจการรุด
ภคนุชบ่หลีกหนี
โอตัปปะน้องมี
หิรินี้มิเสื่อมคลาย
-----------------------------

พอเครียดอุราคราง
ดุริยางคอยากหมาย-
ฟังคีตะมากมาย
มนะพี่แวะวางเทอญ

สิริวตี
 

ภค=เกียรติ

วตี....งั้นขอร้องกาพย์มาวางเลย