ผัดไทยประตูผีขอหนีก่อน
มีความเก่าเคยย้อนคิดก่อนหนา
ตอนสมัยยังสาวพราวชีวา
มีหนุ่มหน้าตาดีชี้ชวนกิน

เขามาจีบรีบรับครับตรงนี้ (เอ้ยค่ะสิ)
แสนเปรมปรีดิ์ที่รักภักดิ์ถวิล
สั่งมาให้เราก็อายต๊ายไม่ชิน
สามคำสิ้นคำนบจบกระบวน

ก็มันอิ่มเข้าไปในความรัก
ผัดไทยสักเท่าใดมิใคร่หวน
แต่คนเลี้ยงเมียงมองกินลองชวน
แต่มิอยากจะอ้วนพรวนเขี่ยเพลิน

เลยโดนดุนึกเราเอาละหว่า
นั่งน้ำตาตกในใจไม่เขิน
เลิกกับมันตรงนี้ดีเหลือเกิน
เลยต้องเดินกลับเองเซ็งใจจริง

สิริวตี

 
จริงๆแล้วไม่ได้เดินกลับเอง กลอนพาไป....คิดแล้วฮาเลยตอนนั้น

ตอนนี้แน่แก่แล้วแคล้วสามสอง
คนเลี้ยงจ้องวนเวียนยังเพียรขอ
แต่จะให้ไปเลี้ยงเพียงใจฝ่อ
สามีคงหน้างอต่อความยาว

อันชายหนุ่มกรุ่มกริ้มเขายิ้มสวย
มองระรวยสูงใหญ่ในตาขาว
หล่อเกินไปไม่ดีเรื่องนี้ยาว
ฉันโกยอ้าวแถมชิ่งหญิงลิงกัง

หากเขาชวนไปใหม่ใคร่จะบอก
ชวนแก๊งค์ออกมาไวไล่ความหลัง
พี่วิรินไม่ต้องเลี้ยงเพียงมานั่ง
เจ้าภาพยังต้องการเพื่อนทานเอย

สิริวตี

 
เดี๋ยวรอเจ้าภาพก่อน555....ครานี้พี่ชวนมาเลยทั้งแก๊งค์ เห็นคอยอยู่ อิอิ

อายุ 35 นั้นต้องอีกคน แถวๆนี้ อิอิ (แอบบอก) แบร้ๆๆๆๆ (หนุ่มโสด)


ปล.พี่วิรินอายุเท่าไรคะ