มือเกาะกิ่งทิ้งลอยตัวห้อยโหน
จับกระโจนแตะพื้นแตกตื่นเผ่น
สาวตีนไต่ไม่มองคล่องจัดเจน
เผลอพลาดเล่นพลัดตกอกขนปุย

-ดกหนาแ่นแทนเกราะกำบังเกี่ยว
กันหนามเหนี่ยวขีดข่วนหนังขาดขุย
ชั่วแค่พริบปริบตาตั้งล่าลุย
ตะกายกรุยกร้าวกร่างย่างเวียนวน

แยกเขี้ยว เกรี้ยวกราด ตวาดเรียก
เจี๊ยกเจี๊ยก จดจ้อง พองขน
ยิกยิก ริกลับ สัปดน
ก่งก้น ชูคอ ล่อลา

อิอิ ริลอบ ชอบสนุก
ลี้ลี้ ลุกลุก ซุกหน้า
หยิบหิน ดินโผน โยนฮา
เต๊ะท่า มือเท้า เกาคาง

แม้เป็นสัตว์หัดครู่เดียวรู้รัก
ลิงจักจักรักจริงจริงไม่ทิ้งขว้าง
นานร่วมเรียงเคียงอยู่นายนาง
หาจืดจางลมพรากจึงจากจร

เราลองเล่นเป็นลิงหญิงเอาไหม
ค้างคบไม้ไพรสณฑ์บนสิงขร
ลืมกลิ่นกรุงรุ่งเรืองเมืองอมร
คงสุโขสโมสรนอนนิทรา

 

รพีกาญจน์

ตระหนักน้องตรองคำระส่ำเสียง
วะแว่วเพียงเอียงหูก็รู้สึก
ท่านอยากเป็นเช่นใครดังใจนึก
ครั้งโครมครึกสนุกไปที่ไพรตน

ทำนองล่องลอยโหนกระโจนอากาศ
ระหว่างพลาดพลั้งนะจะหมองหม่น
ด้วยสังขารชราวัยอย่าไล่ล้น
หางเกี่ยวพ้นหวาดเสียวพอเหลียวมอง

หากร่วงตกรับมิทันมันมิไหว
ก็ตัวใหญ่อย่างนี้มิมีสอง
ขอเป็นตัวท่านเองเถิดเกิดอยากจอง
จะจับจ้องกมลมิพ้นเลย

สิริวตี
 

เดี๋ยวลิงจุ๊บเบยคริๆ