...วิริน...

วิเอ๋ยวิริน
โปรยประทิน กลิ่นร่ำ รำพันไฉน
ร้อยเรือนเรียง ระเบียงพจน์ จรดใจ
สุราลัย มาดแม้น แถนถิ่นตน
นครินทร์ ปิ่นฟ้า เทวารักษ์
มิอาจพัก ผ่อนได้ ใดเวหน
อาสน์กระด้าง หว่างใจ ให้ร้อนรน
ในบันดล แปลงกาย ร่ายมนต์เอย...


 

โปรยประทินรินร่ำคำเสนาะ
เพลงพิณเพราะกินใจคราไดเอ่ย
เหงาทั้งวันยันดึกมิคึกเลย
พ่อทรามเชยประชดข้าว่าบ้าบอ

วิริน

 


เสกวลี ศรีสร้อย ถ้อยอักษร
เป็นโคลงกลอน อ่อนไหว ฤทัยเฉลย
หากมาดแม้น แดนสรวง มิล่วงเลย
ขอทรามเชย เอ่ยล้ำ ฉ่ำวาจา

จักนำเจ้า เย้าฝัน รัญจวนจิต
นิรมิต สิ่งใด ที่ใฝ่หา
แล้วผูกโยง โครงเรื่อง เฟื่องอุรา
สุริยา อ่าองค์ ทรงพยาน

หากคราใด ใจหม่น ระคนหมอง
เพียงหันมอง ผายผิน ถิ่นอิสาน
แล้วระลึก ตรึกตาม นามสราญ
จิตวิญญาณค้นหา จักมาเยือน

ปรายประพรม รมย์รื่น ชื่นถวิล
คราสุบิน จินต์ฝัน พลันเสมือน
ทิพย์รส หยดใน ต้องใจเตือน
มลายเลือน ร้าวฉาน ผลาญชีวัน...


 

เสกวลีสีสันจนสั่นไหว
เขียนจากใจเลยเจ้าเปรียบเหล้ากลั่น
ดื่มคล่องลิ้นรินหยดหมดเร็วพัน
อย่าว่าฉันวันนี้ที่ว่างเกิน

แต่งต่อเติมเสริมใส่ใคร่คลอเคล้า
แต่งตามเขาไม่เห็นเป็นห่างเหิน
แต่งถักทอก่อเกิดเถิดชวนเชิญ
แต่งแล้วเขินเหมือนกันนะท่านเกลอ

วิริน
 



พรประเสริฐเลิศล้ำ            ใดดล                     
พรหมลิขิตชีวิตคน             เหว่ว้า                      
รายหลอมกล่อมกมล          สดชื่น วิญญาณ์       
แลเลื่อนเลือนลบล้า            ปราศเปลี้ยปรีดิ์เกษม

เปรมอุราผ่าพ้น                 ผองภัย               
สาปเสนียดจัญไร               หลีกลี้                 
เติมสุขปลุกฤทัย                ใสสด                 
หมดจดจากใจนี้                 เพื่อเพี้ยงเพียงสหาย


 

หลายหลากรกรนล้น         ดวงแด
พรพระจะดูแล              ห่มห้อม
กมลหม่นหมองแคร์        หรือไม่
เพียงเพื่อพบประสบพร้อม   ย่อมรู้ใจตน

คนคอยคราคลั่งไคล้         ไหลหลง
ถึงถ่อถดปลดปลง          ยิ่งช้ำ
เติมเต็มต่อตอนตรง        ฝืนเฝื่อน
สุขส่องสาสมล้ำ           จิตนี้นานเนา

วิริน



อักษรสุนทรร้อย             เพียงหนึ่งน้อยปรอยปลอบขวัญ
เต็มจิตพินิจนันทน์           พลันเริงรื่นชื่นฤดี               

ปรีดิ์เปรมเกษมสุข          ปลดเปลื้องทุกข์ปลุกชีวี         
เสกสรรมั่นไมตรี            มีมามอบปลอบใจเอย...       


Soul Searcher
Inspired to write 5/8/2016

ป.ล.

ถึง สหายวิริน

คราวหน้าคราวหลัง จะดราม่าเกรงใจ คนต่อกลอน
ด้วยนะครับ ท่วมเวปแบบนี้ ตามันลาย
ขอรวบยอดต่อแบบเมดเลย์นะขอรับ

ขออภัยเมื่อวานงานเข้า มิสามารถเข้ามาต่อกลอนได้
แค่เพียงอ่านแล้วต้องถอนหายใจไปสามเฮือก...
เฮ้อ...คิดว่าตัวเราเองเพ้อเจ้อแล้วนะต้องยอมแพ้จริงๆ

ขอแสดงความนับถือ (ในความบ้านำ้ลาย)
สหายโซล

 

มันเขาสิวิรินกวินเอก
เล่นปลุกเสกคาถามาชุดใหญ่
เป็นเยี่ยงนี้แหละหนามาแต่ไร
เป็นเจ้าแม่หัวไวแต่ไหนมา

เธอมีแฝดต่างฝาเข้าขานัก
ใครหลงทักหนักใจไม่น้อยหน้า
แม่วตีอีกเล่าที่เข้าตา
ชื่อเด่นหราเต็มบ้านฉันยอมแล้ว


 

 

ถึงสหายโซล

ขออภัยท่านเหมือนกันเมื่อวานนายไปจัดนิทัศการ
เลยอยู่โยงเฝ้าออฟฟิศ

ว่างจัดไปซ่าาาาาา

วิริน

มาร่วม...ต่อ กลอนกัน สวรรค์สร้าง
มาร่วม...ร่าง วิมาน วาดหวานแหวว
มาร่วม...เชื่อม สัมพันธ์ มั่นตรงแนว
มาร่วม...แถว ร้อยฝัน วรรณฤดี

เป็น...สหาย ทายทัก สลักซึ้ง
เป็น...เพื่อนพึ่ง อิงพัก อักษรศรี
เป็น...พี่น้อง ถองศอก ตอกไมตรี
เป็น...วิถี คนกลอน มิคลอนแคลน

เพื่อนกลอน...พรร-ณนา ภาษาศิลป์
เพื่อนกลอน...จินต์ ตระการฝัน รำพันแหน
เพื่อนกลอน...ปลอบ เหงาโศก วิโยคแทน
เพื่อนกลอน...แม้น อกหัก พึ่งพักพา

...ขอขอบพระคุณอาจารย์ DewDiamond
ที่แวะมาต่อกลอน เข้ามาวางกลอนบ่อยๆนะครับ..
(แหะแหะ ไม่คุ้นชื่อเล้ย)

Soul ศิษย์ผู้งุนงง