นอนก่อนค่อยว่ากัน
..
ยืนจนเหน็ดจนเหนื่อย..เมื่อยสะบั้น
เดินย่ำนาหญ้าพัน..คันขาแขน
เอ็งไม่เหนื่อยหรือไรไอ้บักแคน
เห็นนอนแอ่น..อิงขอนหัวอ่อนเชียว
..
ข้ารู้นะเอ็งเหนื่อยเดินเมื่อยแข้ง
ยิ่งลำแสงส่องตา..ข้าหวาดเสียว
เห็นเอ็งเดินดุ่มดุ่มกลุ้มนักเทียว
กลัวเอ็งเลี้ยวผิดทางมิวางใจ
...
ตัวเขื่องเขื่องเหลืองอ๋อยพุงย้อยนิด
ยามเอามีดสะกิด..คงมีไข่
ส่วนหางปลาข้าจะขอแม่ไว้
เอาเผาไฟให้เอ็ง..อิ่มพุงกอง
..
แม่ข้าเล่าเก่าก่อนตอนข้าเด็ก
ตัวยังเล็กมันทะลักดักขาป้อง
พ่อข้าวิ่งไล่กวดจนปวดท้อง
สะพายข้อง..สองขาถลาไป
..
ปัจจุบันหมดสิ้นดินระแหง
นาทั้งแปลงมีปลาช่อนนอนที่ไหน
จะแกงอ่อมสักถ้วยซวยเหลือใจ
ต้องแกงส้มปลาไหลใส่ดอกแค
..
ตกปลาหมอสลิด..ไม่ติดเบ็ด
แม่คงเอ็ดตะโรโมโหแน่
หลับสักตื่นฟื้นมาค่อยหาแน
ที่แน่แแน่..นอนดีกว่า..ค่อยว่ากัน
..
.นอน !
..
ขอบคุณ ภาพวาดลายเส้น..ของคุณธรรมนูญ กุลศิโรรัตน์
..
กวีชาวบ้าน
