ฉันก็แค่คนแก่แค่คนหนึ่ง
คงคึดถึงสหายอยู่เสมอ
แม้ว่าเรายังไม่ได้เจอะเจอ
ติดตามเธอทางสื่อทุกมื้อวัน

เห็นรอยริ้วคิ้วย่นบนหน้าหมอง
สิ้นลำพองพลิกพับปับหุนหัน
หรือโรคใหม่ไข้เก่าเร้าโรมรัน
คิดตีบตันอ่อนเพลียเสียอารมณ์

เคยแชล่มแก้มบุ๋มยิ้มมุมปาก
ซีดตายซาดฮึดฮัดกัดฟันข่ม
ใครกระแทกแดกดันยันจ่อมจม
หรือกินต้มปลาก้างกลืนขวางลำ

เสน่ห์พึงดึงดูดพูดไพเราะ
เสียงเสนาะเหยาะหวานโลมมานฉ่ำ
ไงคอฟูขู่ฟอดฉอดฉอดคำ
ย้ำขย้ำห้วนหับฉับฉุบฉับ

ปณิธานหาญผูกถูกกัดกร่อน
ใดโยกคลอนรั้งรุดหยุดขยับ
ลองพลิกแพลงแรงรอนอ่อนรองรับ
ฉวยโต้กลับทะลวงทันท่วงที

ฉันก็แค่คนแก่แค่คนหนึ่ง
เพียงรำพึงเพื่อเตือนอย่าเบือนหนี
ค่อยค่อยคลำย่ำแย่ทางแก้มี
ขอโชคดีคลี่คลาย...สหายเอย

รพีกาญจน์