หัวข้อ "ลุสิบสามตุลาฯ ปีห้าเก้า"
ประพันธ์โดย  สมพงศ์  ชูสุวรรณ
สำนวนที่ ๓


สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
** ผม นายสมพงศ์  ชูสุวรรณ  มีความเชื่อมั่นว่า  พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
ต้องสำเร็จเป็นพระอริยบุคคลไม่ระดับใดก็ระหนึ่งในจำนวนพระอริยบุคคล ๔ ระดับ  
ดูเรื่องพระอริยบุคคลโดยสังเขป http://aromklon.com/index.php?topic=6004.new#new

เดี๋ยวมาร่วมแจมด้วยครับ พรานป่าเขียนไว้แล้วตั้ง ๔ สำนวน ตั้งแต่สิบกว่าวันที่แล้ว แต่ยังไม่มีจังหวะจะมาพิมพ์ลง..เพราะนอกจากจะเป็นการร่วมจรรโลงวรรณศิลป์แล้ว ยังถือว่าเป็นการเทิดทูนและเผยแผ่พระเกียรติคุณของพระองค์ท่าน ส่วนหนึ่งยังเป็นการแสดงออกถึงความจงรักภักดีในฐานะพสกนิกรคนหนึ่งด้วย

่และคิดว่าคงมีสมาชิกหลายๆท่านเตรียมไว้แล้วแต่ยังไม่ได้พิมพ์ลงแค่นั้นเอง ตอนนี้ก็เห็นมีคุณคริสโตเฟอร์ฯมาลงอีกท่านแล้ว

..พรานไพร..

ประกวดกลอนสุภาพ
หัวข้อ "ลุสิบสามตุลาฯ ปีห้าเก้า"
ประพันธ์โดย  สิริวตี
สำนวนที่ ๑

ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ความโศกเศร้าทวีคูณสะอื้นไห้
อยากจะกราบบาทบงสุ์พระทรงชัย
ที่ปกเกศคุ้มไทยมาเนานาน

ถ้อยแถลงผ่านสื่อคือสารชัด
ราวถูกหัตถ์ฟาดลงปลงสังหาร
น้ำตาเริ่มไหลหลั่งดังสายธาร
ร่ำร้องเหลือประมาณด้วยโศกา

ปี่ไฉนกลองชนะเสียงพระสวด
ทำให้ความเจ็บปวดทวีค่า
เตรียมเสื้อสีเหลืองไว้ใส่ธันวาฯ
ต้องเปลี่ยนหาสีดำยิ่งย้ำใจ

ฟ้าสีฟ้าแต่ว่าช่างดูหม่น
คนหลายคนตรอมตรมทมหมองไหม้
ทางทุกทางที่ย่างที่เดินไป
มีแค่มีอาลัยในรอยทาง

เหลืองแผ่นดินที่เห็นเป็นนิลจับ
น้ำตาซับร้อยกรองมองเขียนสร้าง
เปลี่ยนเป็นบทกวีมีทุกข์พราง
อกอึดอัดทุกอย่างยากจะทน

เกลียดสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ที่จรเข้าคลุมทุกข์ทุกแห่งหน
เอามือปาดหยาดน้ำที่ฉ่ำล้น
ปากพร่ำบ่นว่ารักจักไม่ลืม

สิริวตี

ดีมาก...ท่านพรานไพร
และอย่าหวั่นค่ะ พี่พงศ์ ตั้งแต่มีกลอนประกวดมาไม่ขาดสมาชิกสักเดือนค่ะ
และทุกสำนวนของสมาชิกที่นี่จะไม่มีสูญหาย
เพราะเราติดต่อท่านระนาดเอกได้ มีตัวตน
อยู่กันให้ตายกันไปข้างนึงเล้ย....

อย่าตกใจไปค่ะ วันสุดท้ายของการส่งกลอนประกวดมักเล่นของ  คริๆ  คนจะเยอะวันนั้น
 

 

เตรียมไว้แล้ว สิบ สำนวนค่ะ

แต่สำนวนละ บท ขี้โม้อีกแล้ว

อย่าตกใจเดือนนี้ไม่ต่ำกว่า สามสิบ สำนวนแน่ๆ ค่ะ

วิริน

 

ประกวดกลอนสุภาพ
หัวข้อ "ลุสิบสามตุลาฯ ปีห้าเก้า"
ประพันธ์โดย  สิริวตี
สำนวนที่ ๒

ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ประชาชาติทุกเหล่าต่างร่ำไห้
สะเทือนหล้าสะเทือนหาวร้าวหทัย
หลั่งน้ำตาอาลัยองค์"ภูมิพล"

เสด็จเยี่ยมเหนือใต้ออกและตก
เป็นฉัตรปกร่มไทรในทุกหน
เปลี่ยนกันดารเป็นสวรรค์เพราะท่านดล
พระปรีชามากล้นด้วยทรงทำ

นับแต่วันนี้ไปไม่มีแล้ว
ที่จะคุ้มเกศแก้วแนวสูงต่ำ
ที่จะดับทุกข์ภัยให้จดจำ
ที่จะย่ำที่จะย่างทางทุกทิศ

ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
เมฆหม่นเศร้าทุกข์ระทมฟ้าตรมปิด
หมอกธุมเกตุกระจายกลางความมืดมิด
ทุกชีวิตตรอมตรมจมน้ำตา

นึกถึงวันพ่อได้ใส่สีโศก
วิปโยคอาลัยร่ำไห้หา
ส่งเสด็จฯพระทรงธรรม์สวรรยา
นัยนาท่วมท้นล้นแผ่นดิน

มโนน้อมระลึกถึงองค์ฉัตร
ปฏิบัติตามรอยคอยถวิล
ต่างคำมั่นสัญญาสยามินทร์
จะทำกินมิห่างอย่างพอเพียง

สิริวตี

 

หัวข้อ :"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
ผู้แต่ง  : วิริน

สำนวนที่ ๑

------------------------------------
ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
มิอยากเข้าใจนักหลักเปลี่ยนผัน
ยามพลัดพรากจากลาสุดจาบัลย์
รวดเร็วเกินจะกลั้นหยดน้ำตา

ยิ่งได้ทราบข่าวร้ายหงายหลังทรุด
ดั่งโดนฉุดหัวใจไปเข่นฆ่า
องค์พ่อหลวงล่วงลับมิกลับมา
อนิจจาฟ้าแกล้งเสียดแทงใจ

น้อมบังคมก้มกราบด้วยซาบซึ้ง
ส่งไปถึงแดนสวรรค์ชั้นฟ้าใหม่
ขอพระองค์เกษมสุขอย่าทุกข์ใด
นิทราให้หายเหนื่อยเมื่อยล้ากาย

จักเดินตามรอยทางพ่อสร้างเสริม
จักต่อเติมความดีที่พ่อหมาย
จักสมานสามัคคีมิมีคลาย
จักไม่ร้ายต่อกันอย่าหวั่นกลัว

จักปิดทองหลังพระไม่ละเว้น
จักหลบเร้นคนพาลระรานทั่ว
จักอดออมพอเพียงหาเลี้ยวตัว
จักเทิดทูลพระเจ้าอยู่หัวชั่วชีวิน

ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
สุดแสนเศร้าโศกศัลย์กันทั่วถิ่น
ร้อยดวงใจพร้อมพรั่งทั้งธานินทร์
พระภูมินทร์เสด็จด้าวดาวดึงส์

วิริน
๒๙/๑๑/๕๙

 

 

หัวข้อ : ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ผู้แต่ง : วิริน

สำนวนที่ ๒

ลุสิบสามตุลาฯพาใจหาย
ทราบข่าวร้ายจิตลับดับผุยผง
ยืนร่ำไห้ไม่หยุดทรุดกายลง
ไร้มั่นคงแต่นี้มิยลยิน

เวลาบ่ายสามโมงช่างโหวงเหวง
แสนวังเวงเพลงพ่อหนอถวิล
เสียงคร่ำครวญโหยหาล้าชีวิน
พระภูมินทร์เสด็จไปในบัดดล

น้ำตานองทั่วหล้าปีห้าเก้า
ทุกค่ำเช้าพ่อย่ำกรำแดดฝน
เหยียบพระบาทยาตราสารวน
ฟ้ามืดมนเพียงใดไม่หวั่นกลัว

 เจ็ดสิบปีครองใจไทยทั้งชาติ
ผองทวยราษฎร์อยู่เย็นเห็นกันทั่ว
สร้างอาชีพสร้างรายได้ให้ครอบครัว
ประพฤติตัวเป็นแบบอย่างต่างรู้ดี

ศูนย์รวมรักประจักแจ้งมิแบ่งฝ่าย
ตราบชีพวายหมายมั่นมิหันหนี
มหาราชควรคู่พระบารมี
เกิดอีกทีขอรองบาททุกชาติไป

ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ชนทุกเหล่าเศร้าโศกวิโยคไหว
ขาดพ่อหลวงยึดเหนี่ยวห่อเหี่ยวใจ
ขาดร่มโพธิ์ร่มไทรไม่กลับคืน

วิริน
๒๙/๑๑/๕๙