กระทงหลงทาง
......
นอนเกลือกกลิ้งบนพื้น..ขมขื่นแท้
ตะละแม่กุสุมา..น้ำตากลั่น
เย็บกระทงสองใบลอยใกล้กัน
โอ้ความรักของฉันฝันมลาย
...
นอนมองเข็มนาฬิกา..จนล้าแล้ว
แม่ดวงแก้วของพี่..มาหนีหาย
รูปบ่หล่อ..คือเขา..เจ้าคงอาย
ไปคว้าชาย..เขตอื่นสะอื้นทรวง
..
โทรศัพท์ไปไหน! ใครวะลัก
นอนคิดหนัก..แน่นิ่ง..ทิ้งไม่ห่วง
จะกดถามความนัย..มีใครควง
แม่พุ่มพวงของพี่..ช่วยชี้ตัว
...
กระทงแห้งแรงหด...นอนหมดฤทธิ์
นั่งประดิษฐ์ตั้งนาน..พาเสียหัว
ใส่ดอกรักโรยรอบ..ปลายขอบบัว
สิ่งที่กลัวก็เกิด..ประเสริฐจริง
..
คืนนี้ใครมาชวน ไปลอยกระทง..มีงานศพ!
..
กวีชาวบ้าน