โอย...ตามไม่ทันอีกแระ
วันนี้เข้าบ้านสวน แม่ให้ช่วยขูดมะพร้าว สองลูก จะแกงเทโพ
เมื่อยแขนฉิบนานๆขูดที
ขอแปะโป้ง ปู่พันคม ลุงโซล น้องวตีไว้ก่อนนะ

 

พี่ระนาด....ศิอยากเป็นดาวเรืองแล้ว(แต่งสไบจ๋วยๆบ้างดิคะ)

 

เพิ่งจัดแจงแต่งตนแว็กซ์จนเหี้ยน
แม้ลึกลับโล้นเลี่ยนเตียนสะอ้าน
ฝึกแอ๊บแบ๊วแพรวพริ้มยิ้มหน้าบาน
เตรียมลงคานควงแขนตามแผนวาง

พร้อมคาถามหามึนท่องขึ้นจิต
ฉันจะปลิดเปลื้องโสดโปรดอย่าขวาง
ไม่ต้องห่วงดวงดีคงมีทาง
รึหวงก้างทำว่า...กันท่าละซี้

ชะม้าชะม้า

ละอองดิน
 

 


ท่านพันคมสมชื่อเชื่อถือยาก
คารมปากวาววับนับว่าแจ๋ว
เสน่ห์ล้ำคำชายฉายพราวแพรว
ทำเป็นแมวแท้เสือลวงเหยื่อนั้น

ละอองดิน

 

 

ผู้หวังดีปีลิงเทียววิ่งวุ่น
คอยหาทุนรายทางช่างขยัน
เงินเดือนน้อยพลอยหนืดขึ้นทุกวัน
น้ำสามขันวตีอาบล้างคราบไคล

สงสารน้องปองเงินเดินซอกแซก
เหงื่อกาฬแตกติดตามเพียรถามไถ่
เรื่องชาวบ้านร้านช่องคล่องเกินใคร
เดือนสองครั้งเธอหวังให้  จ่ายเจ้ามือ

ละอองดิน

 

โถปากดี แหมแหม แม่เตียวเสี้ยน
หากโล้นเลี่ยน เตียนคัก จั๊กกะจี้
ป่านนี้คง หนุ่มแก่ แห่เซ้าซี้
ทั่วไชยศรี คิวจอง ละอองแล้ว

ก้างกันท่า หาใช่ ใดสักน้อย
ห่วงแม่ห้อย หื่นขม ระทมแห้ว
เห็นท่านปู่ หลงผิด ติดบ่วงแร้ว
ให้ปรี่แบ๊ว ตาปรอย ใส่น้อยชิ้น

ถัดโชว์ท่า ซี๊ดซู๊ด ขูดมะพร้าว
อย่ายืดยาว รวบหัวหาง กินกลางสิ้น
แล้วแบล็คเมล์ เฉไฉ ไล้โลมลิ้น
เป็นคู่จิ้น ลิ้มเลียะ เจี๊ยะพะโล้

Soul ไอ้เข้ฟาดหางนี่ยากไม่ใช่เล่น
เกือบหาคำลงไม่ได้...หึหึ

 

"ต้นตระกรานท์"เจ้าหนี้นี้ทวงยิก
"วตี"หงิกทำงานมิหาญหือ
เริ่มขายนาขายบ้านพาลกระบือ
มิเคยถือสุจริตคิดแต่ทำ

จะแจ้งข่าววงในให้พี่ทราบ
"จั่นเจา"งาบข่าวออกบอกให้ขำ
แล้วแวบเข้าแวบหนีนี้ประจำ
อย่าระกำจ่ายฉันอีกพันนึง

สิริวตี
 

แอบเห็นท่าน จั่นเจา เฝ้าเวียนแวะ
ไร้ค่อนแคะ หน้ามน คน"สามหลึง"
ให้อาลัย พจน์กลอน อ้อนออดซึ้ง
มาพันนึง จัดไป ให้คนชวน

...ใครชวนท่านจั่น มาวางกลอนได้
มารับพันนึง...(จากคุณแม่บ้าน) ได้เล้ย

Soul

 

"เจา"ไม่มาน่ะดีเบื่อขี้หน้า
ภรรยาคงยำตามหยิกข่วน
โบยด้วยหวายหลายทีแล้วตีตรวน
ป่านนี้ง่วนทำงานล้างจานชาม

ละอองดิน

 
แม่บ้านไม่ถูกกะจั่นเจาคราวที่แล้ว
ทะเลาะกันเรื่อง........?(เอ๊า..ลืมตั้งชื่อเรื่องซะได้...เห้อ...?)

จั่นเจา คราวที่แล้วเราทะเลาะกันเรื่องอะไร..ออกมาบอกชื่อเรื่องหน่อยดิ

คุณปู่พันคมพร้อมจะยอมแล้ว
พี่ศิแน่วแน่ใจอย่าไถ่ถาม
ไปประกบหวานซึ้งให้ถึงความ
ทุกโมงยามคืนค่ำฉ่ำอุรา

ส่วนพี่จั่นร้ายนักมักไม่ตอบ
คงต้องมอบจูบไซ้ทั้งซ้ายขวา
พี่ศิต้องรีบด่วนมิควรช้า
คงรีบมาเร็วไวในสามวัน

สิริวตี

นั่นพี่ศิ วตีเห็นปู่เขียนหวานให้พี่ศิแล้วเร็วๆไปต่อเลย

ส่วนพี่จั่นลองเขียนหวานอ้อนดูเดี๋ยวมาแน่ ^^

ปล. จ่ายตังค่าบอกด้วยนะ พรุ่งนี้หวยออก วตีรีบหาลำไพ่ อิอิ

 

 

"วตี"น้องตรองหน่อยค่อยค่อยคิด
พี่ลิขิตกานท์กว่าห้าปีนั่น
มิมีใครไหนเฝ้าเข้าผูกพัน
ที่สำคัญคือชายไม่ตรงใจ

โบราณเตือนเรือนปลูกตามถูกต้อง
เป็นเจ้าของครองครอบชอบหรือไม่
เฉกเช่นกันนั้นรู้คู่ของใคร
จับมาให้ ทุกยามตามบั่นทอน

ปู่"พันคม"นั้นแลจะแก่เฒ่า
ส่วน"จั่นเจา"เฉียดขั้นปัญญาอ่อน
จ่าย"วตี"ทีละพันนั่นทุกตอน
หมดเงินก้อน ถอดเกงในไปจำนำ

ละอองดิน

 

เลขบัญชีส่งให้ไม่รอช้า
สามสามห้าหกสี่สี่สี่สี่สอง
เก้าลงท้ายใจยิ้มกระหยิ่มพอง
ส่งให้ออง'หมื่นห้านะค่าไถ่เกง



 

เป็นเจ้ามือถือไพ่ให้เหนือกว่า
แหมอย่ามาทวงหนี้พี่ซึ่งซึ่ง
รีบจ่ายเงินงวดที่แล้วยังตราตรึง
เล่นพันนึงชนสามงวดชวดเงินตรา

หนีเที่ยวเพลิน..มาลินสกายเกือบหายลับ
โดนเขาจับรุมตื้บ..กระดึ๊บหา
มีคนช่วย..เกือบระบมจมบาทา
อนิจจาแค่ไปฉี่..พี่จัดเต็ม

ต้นตระกรานต์

ตะปิ้งทอง หรือนั่น ฟันหมื่นห้า
คงต้องบ้า เลอะเลือน เหมือนข่มเหง
กางเกงใน ก้นขาด น่าหวาดเกรง
แถมวังเวง ซักไหม ก็ไม่รู้

ขอจบเรื่อง เกงใน ไว้ดีกว่า
ก่อนนำพา ติชม ขรมหู
ปล่อยละออง ตามยถา กรรมวธู
เปิดอู้ฟู้ อ้าซ่า หนาวท้าลม

Soul พอครับ...ขอเปลี่ยนหัวข้อนะครับ
ก่อนจะไปกันใหญ่...หึหึ

 

นิสัยฉันขี้อายบอกชายไว้
จบก็ได้เรื่องนี้มิเหมาะสม
อย่ามาบ่นเสียดายถ้าไม่ดม
อาจจะชมเชยฉันยันตายเชียว

อ่ะจบก็จบ