สราญจิตสราญใจมวลไม้สวน
กลิ่นอบอวนหอมบุปผานานาสรร
หอมชื่นกลิ่นเสกใจใส่ประพันธ์
มามอบกันด้วยปรานีก็ดีใจ

ขอบพระคุณทุกอักษรตอนที่กล่าว
ขอทุกคำผ่องพราวสนองให้-
พี่นั้นอยู่ด้วยสุขหมดทุกข์ไป
ชีวิตมีความสดใสในทุกวัน

สิริวตี

ขอบพระคุณค่ะ
 

อันสุขใดไม่เสมอสุขเธอรัก
มิอาจหักอาลัยเพราะใจหวัง
ก่อนนิทราคราใดก็ได้ฟัง
ดนตรียังบรรเลงเพลงกล่อมนอน

สิริวตี

หลังความตายสบายมั๊ง…ถึงฝั่งสุด
ไร้มนุษย์รอเกิดหวลเปิดเผย
แดนลี้ลับอับปางฤาทางเคย
ผลอิงเอ่ยก่อเกื้อ…กรรมเนื้อนำ

หากวตีฤดีน้องคราครองทุกข์
วนเวียนสุขสมใจใคร่ถลำ
ท่านสอนว่าอย่าข้องเพราะสองคำ
สุข..ทุกข์…ทำลุ่มหลง…วางตรงกลาง


 


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ขอน้อมรับธรรมมะสะอาดแจ้ง
ลบกำแพงข้างในให้สว่าง
เปลี่ยนเป็นวันดีดีทุกที่ทาง
จึงเดินย่างเหยียบย่ำอย่างมั่นใจ

อันการุญคุณพี่นี้ควรนับ
มาสำทับเรื่องร้ายก็กลายใหม่
เป็นเรื่องความพอดีดีเกินใคร
ซึ้งหทัยพี่เวียนสอนกลอนธรรมเอย

สิริวตี
 

มิกล้าเอื้อนเตือนกลอนแค่วอนถึง
ครวญคนึง…นวลนุชสุดเฉลย
สบายดีมีสุขสนุกเคย
แม่ทรามเชยชมชื่น…ไร้ขื่นตรอม

บ้านร่มเย็นเป็นศรีด้วยมีเจ้า
ทุกข์ตรมเศร้า...สว่าง…พร่างคำหอม
เมินบุปผาผกาดวงพวงพะยอม
วจีล้อมวตีสรร…สุดบรรยาย


สิริวตี เป็นดอกไม้สดสวยประดับบ้านอารมณ์กลอน อย่างแท้จริง  5555


Jannjao

เป็นดอกไม้สดสวยด้วยวันหนึ่ง
เมื่อคราวถึงวันหมดความสดหาย
อันตัวเราไม่แน่แม้ร่างกาย
เดี๋ยวก็วายคืนธาตุมิคลาดคลา

แค่วจีจำนรรจ์เสกสรรแต่ง
รอยยิ้มแห่งใจภักดิ์รักหรรษา
มีเพียงอารมณ์กลอนสอนวิชา
จึงอยู่มาทุกวันมิหันไกล

ร้อยลำนำคำหวานประสานสร้าง
ทุกทุกอย่างยืนยงอย่าสงสัย
เอาความรักน้อยน้อยร้อยส่งไป
เพื่อรดชุ่มหัวใจให้ทุกคน

สิริวตี