.... อรุณสวัสดิ์ ....
รุ่งแสงเช้าวันแรกที่แตกต่าง
บนเส้นทางเปล่าเปลี่ยวท่องเที่ยวศิลป์
พเนจรค่อนรุ่งหมายมุ่งจินต์
ถักถ้อยรินด้วยแสงจากแรงใจ
เพียงดวงจิตคิดฝันแล้วสรรค์แต่ง
จากสีแสงตนหนอแค่พอไหว
จินตนาพาตนดั้นด้นไป
แสงรำไรเพียงน้อยก็ค่อยเดิน
อาจมิเห็นถูกใจของใครเขา
สิ่งบอกเล่าเนาอยู่เป็นคู่เหิน
ทุกเหตุการณ์สานจิตพินิศเดิน
อาจบังเอิญตรงใครเรื่องให้จริง
หากว่าเป็นเช่นนั้นมิหันหนี
ทุกบทศรีชี้แจงแสดงหญิง
มิได้มีเจตนานำมาอิง
อย่าประวิงนำมาเป็นอารมณ์
อาจสีแสงแต่งแต้มเหน็บแนมจิต
วาดนิมิตคนอื่นมีขื่นขม
ผูกเรื่องเป็นเหน็บหนาวร้าวระทม
มิใช่ปมความจริงเขียนอิงคน
สิ้นแสงหวันวันก่อนเคยนอนกก
เมื่อหัวอกเพพังมินั่งสน
เมื่อแสงเช้ายังเปลี่ยนมาเวียนวน
คืนมัวหม่นย่อมจางสว่างมี
.......วรรณพร......
