คบกันมานานเนิ่นประเมินแล้ว
คาดว่าแน่วแน่นักรักยิ่งใหญ่
สร้างสัมพันธ์ผ่านพ้นจนรู้ใจ
ถึงคลั่งไคล้เคลิ้มขั้นลั่นวิวาห์

จึงนัดวันหมั้นขอต่อพ่อแม่
พ่อบอกแค่หนมทาน เอ๊า..!ล้านห้า
สินสอดลูกถูกชี้จากบิดา
ใจผวาแล้วเราเอาละซี

ฝ่ายเจ้าบ่าวเกาคางพลางสั่นหัว
ต่อขาดตัวฉะฉานเหลือพันสี่
แม่ของฉันค้านคัดซัดทันที
คนนะนี่มะใช่แมว บ๊ะ...!แล้วกัน

ตายแล้วเราเอาไงใจเต้นถี่
เกรงเขาหนีเหนื่อยหน่ายกลายผกผัน
ใช้ไม้เด็ดเคล็ดลับนับนานวัน
แสร้งโศกศัลย์เสียใจร่ำไห้ครวญ

ก้มกราบเท้าเว้าวอนอ้อนแม่พ่อ
โปรดเถิดขอคิดให้ดีตรองถี่ถ้วน
ลูกสาวปานยานเหนียงเพียงทบทวน
หากไม่หยวน อยู่โยงคงขึ้นคาน

แค่พันสี่เพื่อลูกสาว...เอ้า.!?เอาวะ
ขันหมากตระเตรียมพร้อมยอมสมาน
"ละอองดิน"-"จั่นเจา"เข้าเรือนชาน
ประกาศแจ้งแต่งงานวันมะรืน...!?

ละอองดิน

 

ด้วยปากพล่อยพลั้งพลาดบังอาจต่อ
ล้มตัวงอ...มืดมน...จำทนฝืน
เรียกล้านห้ากระหน่ำลด...หมดที่ยืน
ทุกข์ขมขื่น..ถลำ...ถ้อยลำเค็ญ

กำหนดวันทันท่วง...ล้วงไตตับ
หลบหนีกลับ...จับขัง...สั่งขู่เข็ญ
กุญแจล๊อค..บล๊อคพลัน...แต่งวันเพ็ญ
น้ำตากระเซ็น...อาบเปื้อน...รดเรือนนอน

ขอวอนจิตมิตรสหาย..ช่วยชายด้วย
บ้านสวนกล้วย..ริมคลอง...สีตองอ่อน
ตาละห้อย...ย้อยหยด...เกือบหมดตอน
หรือกรรมก่อน...ย้อนฝาก...โอ้ย..อยากตาย


ชายจั่น

เตรียมชุดสวยแสนหวานร้านตัดให้
เพื่อสวมใส่จัดแจงงานแต่งสหาย
เเล้วเตรียมท้องไปกินให้อิ่มกาย
แสนสบายกินฟรีนี้เรื่องจริง

แล้วเตรียมถุงร้อนใส่ยามไม่หมด
ซุปยกซดอร่อยปากหายากยิ่ง
แล้วก็มิลืมชวนมวลเพื่อนลิง
ของน้องหญิงไปป่วนล้วนเฮฮา

สิริวตี

ลุงโซลลลล.....เร็วๆ มาช้าอดนะ งานแต่งพี่จั่น กะพี่ศิ ของกินเพียบ เอาถุงร้อนมาด้วย กินไม่หมดใส่กลับ 555
 

ทำทีเศร้าโศกเยือนเหมือนอยากแฉ
พ่อจอมแถเชิงชั้นฉันละหน่าย
แสร้งกลบเกลื่อนเอื้อนอ้อนซ่อนอุบาย
อย่าลวดลายเลยเจาเราขอเตือน

มาแต่งตัวเร็วไวไยช้านัก
ประกาศศักดิ์ศรีไปว่าไม่เถื่อน
วันครองรักหลักมั่นลานสะเทือน
คิดร่วมเรือนสุขล้ำปั๊มลูกกัน

 

 

มิตรดาษดื่นยืนมองจ้องผู่บ่าว
ซ้ำเกริ่นกล่าวซุบซิบแอบอิจฉา
ชมฉันสวยไม่สร่างอย่างดารา
ต่างนินทาเจ้าบ่าวเขาโชคดี

โหย..หน้าแปลกแขกเหรื่อมาเหลือล้น
แต่ละคนยิ้มย่องหน้าผ่องศรี
โน่นแน่ะแฟนใครฟวะชื่อวตี
ถือทัพพีตักทุกชามใส่ย่ามตุง

 

บอกให้ตักพอเพียงแค่เลี้ยงท้อง
แกยิ้มย่องกลับไปข้าวไม่หุง
แฟนของใครไม่รู้ดูมีพุง
แบบนี้ยุ่งกินมากลำบากละ

มือหนึ่งถือน่องไก่ชิ้นใหญ่เหลือ
มืออีกข้างซุกเนื้อเหลือจะผละ
พอยิ่งห้ามปรามไปก็ไม่ละ
เจ้าภาพเดินมาซะเสียวุ่นวาย

บอกมากินอย่างเดียวเดี๋ยวโดนแน่
ให้มาแต่ซองเปล่าหน้าเขาหน่าย
เรารีบออกงานมาเพราะว่าอาย
ลุงเล่ห์ร้ายหลบเข้าครัวรัวตักมา

สิริวตี

ยังแอบไปในครัวตักมาฝากอีก บอกว่าอย่าๆๆๆ อายเค้า
 

มาประเลาะเกาะเกี่ยวเรียวนิ้วคล้อง
กอดประคองนักโทษเศร้าโศกศัลย์
ปืนจี้ชอนซ่อนใส่สไบพรรณ
ทำตัวสั่นวิตก...ตระหนกเกรง

เขาข่มขืนฝืนขัด...จัดชุดใหญ่
หากซึมไป..ท้อแท้...โดนแม่เฉ่ง
ต้องสมยอม...อ้อมแอ้ม...แบบแจมเพลง
ไว้กระเตง...เข้าหอ....เราขอลุย


รอชมตอนเข้าหอนะครับ 555

บ่นพึมพำงำงึมทำซึมเซื่อง
ไม่กระตือกระเตื้องเยื้องหน้ามุ่ย
โจงกระเบนเหน็บตุงพุงยื่นพลุ้ย
ยิ้มแก้มตุ่ย บางคราเผลอตาเรา

สังเกตุอยู่ยามย่าง"เจา"วางท่า
แหม..!ช่างน่าสับศอกแล้วตอกเข่า
ทำเลโลโฉเกเล่ห์ไม่เบา
ตีหน้าเศร้าเสแสร้งแฝงเลศนัย

ป๊ะเท่งป๊ะ เปิดเปิง ระเริงร่าย
รำก้นส่ายแห่โห่โต้โผใหญ่
กลองยาว"ป๋ารพี"เศรษฐีลำไย
เหงื่อรินไหลป้อแป้แห่ช่วยงาน

 

ม่ายลบ...อ้ายต้องหามาเติมด้วยละ
เกรงอารายเจ้าสาวหน้าทนจาตาย
ลากเจ้าบ่าวเข้าหออยู่เนี่ย
 

คำขู่ของ"จั่นเจา"เขย่าขวัญ
จ้องโรมรันเร้ารัวกลัวอิ๊บอ๋าย
คุณ"โซล"จ๋ามาทัน...วันอันตราย
ขอรำร่ายขวางด้วยโปรดช่วยรุม

"ละอองดิน"สิ้นคิดเผลอจิตตก
หวังตลกเพียงหน่อยจึงพลอยกลุ้ม
ต่อยังไงกันเล่าชันเข่ากุม
ใจตุ๋มตุ๋มต่อมต่อมมิพร้อมลุย

 

ตระกรองกอดสอดแขนอกแอ่นชิด
เคล้าคลอสนิท...พยอม…แป้งหอมฉุย
ถือปืนสั่น..หวั่นวิตก…อกกระจุย
สีหน้ามุ่ยเกินพร้อม…ยินยอมใคร

ชะตาอาจพลาดพลั้ง..ถูกสั่งเก็บ
สะกิดเล็บละออง…จ้องมองใหญ่
ตาโชนแสง..แรงประหลาดหวาดกลัวไฟ
เงื้อปืนใส่…ค้างส่ง…ปลดลงทัน

เราตระหนกตกใจ…เกรงไปก่อน
เสียงงามงอน..แว่วไว…ร้องไห้ลั่น
พูดหลุดรั่ว..กลัวหอ…ขอเลิกกัน
เชอะ…อย่าฝัน…ชักเคลิ้ม…อยากเริ่มลุย

Jannjao


ขอบคุณเพลงประกอบจากอินเทอร์เน็ต

 

นี่..!!แขกเหรื่อมากหน้าบ้ารึเปล่า
ดุ๊..!!ทำเข้าขายขี้หน้าอย่าทำชุ่ย
ว้าย..!!ดูสิไม่ฟังยังกรายกรุย
เดี๊ยะ..!!ปั๊ดตุ๊ยท้องพังไม่ฟังกัน

แขกคนโน้นก็แปลกแดกไม่เลือก
คนนี้เปลือกยังแทะแล้วแหมะนั่น
เมาหัวส่ายย้ายยากปากเป็นมัน
กินมายันห้าทุ่มบ่าวกลุ้มใจ

งานมิเลิกเบิกเหล้าเฝ้าโอเกะ
ดูโป๊ะเชะเอ็มวีมีหวามไหว
ดนตรีพลิ้วหวิวหวือมือจับไมค์
ยินเสียงไป๊..!!จาก"จั่นเจา"..เอ๊า..เรางง

 
ไล่แขกไมฟวะ..!!???

มือดันหลังสั่งลา…คาโอเกะ
แล้วเอ็ดเอะ…แขกไล่ไสหัวส่ง
ฤกษ์เสวย…เลยล่วง…ห่วงอนงค์
มัวลุ่มหลง…ขี้เหล้า….อาจเศร้าไกล

มาเถิดน้องครองรักสมัครสิทธิ์
มวลหมู่มิตร..อวยพร..ฝากกลอนให้
พี่ระนาดสาดวจี…ว่าดีใจ
คุณโซลใส่..ร่ายหวาน…เพื่องานเรา

สิริวตีที่รัก…หักห้ามจิต
บุญลิขิตคลาดแคล้ว…พ้นแนวเก่า
พี่ศิลามาหลัง…นั่งซึมเซา
น้ำตาคลอเบ้า…สุดซึ้ง…ด้วยหนึ่งนาง

กราบแม่พ่อสองฝ่ายคลายประหม่า
พระคุณมหา…สมุทร…มากสุดอย่าง
เหลือเพียงเงา..เราและเธอ…เสมอกลาง
หนาวน้ำค้าง..หน้าต่างปิด..ลงนิทรา

ละอองสงบรบเลิกเบิกตากว้าง
แน่นิ่งร่างขยับ…ปรับองศา
เครียดกังวลปนกลัวทั่วกายา
เกรงโรคบ้ากำเริบ…พลันเติบโต

ยื่นน้ำใสให้ดื่มลืมความทุกข์
คุยสนุก..สบาย…คลายโทโส
ชั่วอึดคอย..ม่อยหลับ…พับเซโซ
เราแจวโร่….ตามแผน….แก้แค้นลุย



เรียบร้อย…หลับสบาย  เราก็หนีกลับบ้านสิครับพี่น้อง จะรออะไรน่ะ  สงสารชีวิตโสดที่เธอสั่งสมมานาน  555

Jannjao