ฉันก็ดั่งหนุ่มน้อยยังหนุ่มแน่น
ไม่เทียบแม้นเหมือนใครที่ไหนหนา
เป็นมนุษย์สุดแสนธรรมดา
แต่รักการเฮฮาจะว่าไป
เกิดมานานก็จนจะแก่เฒ่า
สี่สิบและ สี่เล่านานเท่าไหน
ผ่านวัยหนุ่มไม่มีสาวเห็นใจ
เลยซ่อนไว้ซุ่มไว้นานแสนนาน
ความเก่งกล้าไม่ได้มาแต่ท้องแม่
ล้วนร่ำเรียนจนถ่องแท้จึงแตกฉาน
รู้จักใครรู้จักทั่วมิร้าวราน
แต่อย่าลืมสันดานตัวเราเอง
.