ขอ ๒ วรรค....

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้

เนื่องจาก...คุณระนาดเอกและทีมงานได้พิจารณาแล้วว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้สำคัญอีกกระทู้หนึ่ง
ซึ่งหมายถึงความสมัครสมานสามัคคีและเป็นกันเองของสมาชิกในเว็บเรา
ทางทีมงานจึงขอรวบรวมกระทู้ให้เพื่อสะดวกในการอ่าน ทุก ๑๕ วัน(แต่กระทู้ยังเดินต่อ ตามปกติ)
ขอให้สมาชิกทุกๆท่านสนุกสนานในการอ่านและเขียนต่อไปนะคะ..

ขอขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้และสมาชิกทุกท่านค่ะ

มีสองวรรคทักทายหมายต่อยอด เชิญท่านพลอดพจมานผ่านคำศิลป์.....พรานไพร
ปลดปล่อยทุกข์ห่มโหยให้โบยบิน ประเจิดจินต์คนละบาทวาดวลี...Soul...
ต่างวาดฝันบรรเจิดเปิดแง่คิด ด้วยลิขิตอักษรป้อนสุขี.....พรานไพร
ร่าเริงรื่นชื่นสมอารมณ์ดี มนต์กวีบรรเลงเพลงกล่อมไกว.....Soul
เหลือเพียงสองโดดเดี่ยวเปลี่ยวตายชัก มิตรน่ารักทั้งหลายหายไปไหน.....Soul
สะพายเข่งเร่งตีนปีนลำไย เอาอะไรใช้จิ้มพิมพ์แต่งกลอน.....รพี
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างติดสร้างแบบ. แต่ก็แอบดูนะบอกซะก่อน.....ดิน
แอบดูมิเป็นไรใช่แอบงอน ห้ามบังอรแอบถ่ายเพราะอายคน.....พราน
อย่าแอบถ่ายไม่ดีเพราะมีกลิ่น..โรยระรินตามลมฉมฉงนSoul
ถ่ายเปิดเผยยิ่งแย่แลพิกล สัปดนข้อหาถูกว่าเอา.....พราน
ภาษาศิลป์กินใจไม่เฟื่องฟุ้ง ฉันคนทุ่งคนท่าคนป่าเขา.....ดิน
วาทะเลิศล้ำหนอขอเพลาเพลา วาทะเราไกลปืนเที่ยงเยี่ยงคนดอย.....วิริน
ขาดรสหวานปานออ้อยแถมกร่อยชืด ดั่งกับกินแกงจืดหืดหดถอย.....วิริน
ถึงเค็มนิดรับได้ไม่ซ้ำรอย ดีกว่าคอยแต่หวานพานเป็นลม.....พรานป่า
ช่างถ่อมตัวเสียจริงหญิงบ้านนี้..ฟังเหมือนดี เหน็บแนมแกมทับถม.....Soul
ก็เห็นชายบ้านนี้พิมพ์นิยม หว่านคารมหว่านหวานน้ำตาลอาย.....วิริน
หยิกแกมหยอกศอกสับรับไหมพี่ หมัดขยี้ตีเข่าเอาหน้าหงาย.....วิริน
เชิญเมามัวนัวเนียให้เพลียกาย...ชื่อสมชายนี้หนาใช่มาเอง.....Soul
จะสมชายสมหญิงจริงหรือแท้ หากว่าแน่เชิญมาท้าเหยงเหยง.....วิริน
กรรมการมาทันอย่าหวั่นเกรง เชิญบรรเลงศอกเข่าเอาให้กอง.....กรรมการ
นั่น กรรมการก็เอียงเลี่ยงเลาะข้าง ยักคิ้วอย่างเลศนัยให้ขุ่นข้อง.....บางม่วง
หายไปไหนมาหนอพ่อเนื้อทอง คิดถึงน้องบ้างไหมใจเฝ้าคอย.....หญิง
คิดถึงอยู่นานเนาเช้าค่ำสาย ลมฝนปรายรายโรยละอองฝอย.....บางม่วง
แต่มิเห็นวงหน้านั่งตาปรอย...ช้าจริงว้อย น่าเบื่อหนอรอรถเมล์.....Soul
ยินเสียงร่ำพร่ำเพ้อละเมอพก ลุงคงโดนหักอกจึงเดินเป๋.....สิริวตี
โดนหญิงอ้วนลวนลามหยามโยเย...อีกหญิงเหล่ดักรอคอยจ่อคิว.....Soul
เสน่ห์แรงจริงหนอพ่อสหาย กลัวใจวายเสียก่อนตอนหวิวหวิว.....ตะวันรอน
ลมอะไรล่ะพ่อพัดหล่อปลิว...ช่วยมาบิ้วอารมณ์ข่มบังอร.....Soul
กลัวโดนรุมกลุ้มจิตแล้วคิดสั้น เลยช่วยปั่นหัวนางวางอักษร.....ตะวัน
หลงมาในดงโหดโฉดภมร...ทึ้งเกสรดูดกินแทบสิ้นใจ.....Soul
หากเผลอดูดพิษเข้าต้องเน่าแน่ เบิ่งตาแลดีดีมาลีไหว.....ตะวัน
เจอเกสรอาบพิษหลอนจิตใจ พาหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยจ๋อยระงม.....Soul
เอาไม้ขีดจุดไฟไปด้วยนะ เผาทิ้งซะดอกไหนใช้พิษข่ม.....ตะวัน
คงต้องเผาทั้งบ้านกานท์ระทม แหล่งสั่งสมพิษแถ แก้แค้นชาย.....Soul
เราต้องร่วมมือกันในวันนี้ จังหวะดีหญิงหลบพบช่องหมาย.....ตะวัน
ทำพวกเธอว้าวุ่นขุ่นใจกาย ด้วยคารมคมคายชายแดกดัน.....Soul
ถึงเวลาเอาคืนยื่นตามบท ต้องเทหมดหัวใจไม่เหหัน.....ตะวัน
แล้วรวบรัดจัดอรตอนไม่ทัน จับแยกเขี้ยวยิงฟันเย้ยหยันเธอ.....Soul
ป่านนี้นอนสะดุ้งแถมยุงกัด ถูกเราจัดลับหลังตอนพลั้งเผลอ.....ตะวัน
ปืนลูกซองส่องให้ใช่ละเมอ ช่างตาเซ่อซัดเปรี้ยงเดี้ยงจมดิน.....บางม่วง
คุณบางม่วงควงปืนมายืนขู่ เหล่าพธูคงหลบซบโขดหิน.....ตะวัน
ทำงานเพลินเผลอพลันฟันกัดลิ้น สะดุดจินต์ใจเต้นคล้ายเป็นลาง.....ดิน
จึงพลิกกายคล้ายขนุนหลุนหลุนกลิ้ง มายืนพิงแอบมองช่องหน้าต่าง.....Soul
แล้วรีบเปิดกูรูมองลู่ทาง พบเสือช้างโขลงแก่เดินแย่ยัก.....ดิน
เหล่าเสือช้างถึงแม้แก่เขี้ยวลาก แต่ยังปากว่องไวใคร่ตระหนัก.....Soul
ถนัดปากคุยโวโม้เก่งนัก แท้เขี้ยวหักหมดไฟไร้น้ำยา.....ดารกะ
แต่หากเผลอเข้าใกล้ไฟอาจลุก คิดจะปลุกเสือจับใช่หลับหมา.....Soul
แสร้งเปล่าเหี่ยวแห้งแรงโรยรา แท้โด๊ปยาหมามุ่ยลุยกระเจิง.....รพีกาญจน์
มียาดีขอแบ่งยามแรงตก สัปหงกหลับผล็อยปล่อยค้างเติ่ง.....Soul
โอ้เห็นคนหรรษาเราร่าเริง สักสองวรรคหยั่งเชิงของชั้นเกรียน.....สิริวตี
ปากอย่างนี้นี่ว่าปากสุนัข ลุงของฉันตั้งหลักมิยักเปลี่ยน.....สิริวตี
อันวาจาอ่อนหวานพาลจะเอียน คลื่นไส้เลี่ยนจริงอ้ายชายชรา.....วิริน
แสนสงสารจริงเชียวพวกเหี่ยวหด คงเป็นเหมือนกันหมดสลดหนา.....วิริน
คงต้องให้กินซ้ำย้ำน้ำตา โปรดออกมาอย่าหงอเลยหนอชาย.....สิริวตี
เหมือนโดนรุมกินโต๊ะม่วนโช๊ะเด๊ะ ล่อซะเละสองป้าอาฆาตหลาย.....Soul
คำก็ป้าสองคำก็ป้าบ้าหยาบคาย ฉันคุณนายนะยะอย่าบอกใคร.....วิริน
นั่นดิเหมือนตู้ทองผ่องอร่าม สุดหักห้ามขูดปอกว่าลอกไหม.....Soul
กลัวถูกอุ้มหายวับจับตัวไป เป็นข่าวใหญ่สังเวชเศรษฐินี.....พรานป่า
ใครจะอุ้มคุ้มกันฉันหนาแน่น เดินคล้องแขนทุกเสี้ยวเชียวหนอนี่.....วิริน
คนคุ้มกันนั่นแหละระวังที ตัวอย่างมีพบเห็นเป็นประจำ.....พราน
จะอุ้มใครใคร่ดูรู้น้ำหนัก ถึงหลังหักเลยนั่นใช่ขันขำ.....Soul
สงสัยจะอุ้มบ่อยแอบลอยลำ ดูจากคำนวณแม่นเหมือนแม้นเคย.....พราน
ก็อาจมีคอยอุ้มตอนหนุ่มบ้าง แก่เรื้อร้างเวทีนี่เปิดเผย.....Soul
ระวังโดนอุ้มคืนอย่าฝืนเลย แก่แล้วเอยฤาสู้พธูนาง.....พราน
มิเคยเลยสักนิดคิดจะสู้ เหล่าศัตรูพรหมจรรย์มุ่งหันห่าง.....Soul
ถอยเพื่อรุกซุกแผนแสนเข้าทาง คงไม่ด่างพรหมจรรย์อันอุดม.....พราน
แผนอะไรหรือท่านที่มันเด็ด ใช้แก้เคล็ดคราสตรีขยี้ข่ม.....Soul
แผนแกล้งหยิ่งนั่นไงขอไขปม มาดนิ่งสมได้ทีก็บีฑา.....ตะวัน
ใยใฝ่จิตคิดเคียดเบียดเบียนโฉม ผู้ประโลมโลกนี้มี(...).....บางม่วง
คนเคยอยู่เพราะแรงแห่งศรัทธา หากใครมาข่มเหงเกรงเห็นดี.....สิริวตี
ศรัทธาเรื่องใดหนอขอถามหน่อย แต่ห้ามถอยศรัทธาแล้วลาหนี.....ตะวัน
ด้วยพลังแรงใจในธาตรี นำวิถีโลกชื่นยื่นแบ่งปัน.....บางม่วง
รับอรุณยอแสงมาแบ่งยิ้ม กระจ่างพริ้มเพราเติมเพิ่มสีสัน.....Soul
เราแบ่งยิ้มแบ่งสุขออยู่ทุกวัน ค่านั้นนับอนันตน์เหลือคณา.....สิริวตี
ขอเป็นยิ้มออดอ้อนไร้ค่อนแคะ อย่าแสยะแยกเขี้ยวเดี๋ยวผวา.....Soul
ยิ้มคนเดียวสนุกสุขอุรา ใครมองบ้ามิสนเราคนดาย.....ตะวัน
ยิ้มคนเดียวใช่ว่าเป็นบ้านะ ศรีธัญญะพบมากมีหลากหลาย.....Soul
สหายโซลเคยอยู่รู้สบาย จึงบรรยายเห็นภาพทราบแล้วเออ.....ตะวัน
คนเว๊ปกลอนศิษย์เก่านี้มีอยู่เพียบ เขียนกลอนเนี๊ยบเฉียบคมใช่ชมเก้อ.....Soul
เท่าที่รู้ผู้ชราชอบบ้าเบลอ นั่งปากเจ่อก้นเหี่ยวอยู่เดียวดาย.....นายรพีเน่อ
ถึงเหี่ยวก้นบ่นไยใจใสสด สำรวยพจน์พร่ำเพรื่อยังเหลือหลาย.....Soul
เจอหญิงแก่แหย่ยั่นอันตราย คำถึงตายสองตบสลบนาน.....รพี
ครั้นจะหาหญิงสาวรุ่นคราวลูก ก็กลัวถูกนินทาว่าวิตถาร.....Soul
ครั้นลอบเพ่งเต่งตึงพึงหย่อนยาน คนที่บ้านแพ่นรัวหัวปูดโน.....รพี
เพ่งให้เห็นทรวดทรงน่าปลงนัก ไยที่รักคนดีมีน้ำโห.....Soul
คืนฝันเบลอเพ้อแต่แม่อกโต สาวส้มโอผิวเกลี้ยงเลี้ยงฝอยทอง.....รพี
คำบรรยายคล้ายนักคนมักคุ้น แม่เนื้ออุ่นสาวสวนยวนใจข้อง.....Soul
แต่ทางนี้มีงงปลงแล้วมอง ผิวยังผ่องอยู่หรือคือ..แปลกใจ ?.....ตะวัน
ตะวันรอนร้อนรุ่มสุมอุระ เร้าวจะเรียกแขกวงแตกไหม?.....Soul
น้องคิดถูกปลูกกล้วยร่ำรวยช้า จึงหันมาก่อร่างขายย่างไก่.....รพี
แผนล่อนางออกถ้ำล้ำกว่าใคร ยกนิ้วให้ทันทีช่างดีจริง.....ตะวัน
กะจองงอง จองงอง เนื้อทองเอ๊ย ไยเงียบเฉย อยู่ดี หรือผีสิง.....รีพะ
ทำหน้านิ่ว คิ้วขมวด หรือสวดลิง(รพี) จับล้อกลิ้ง กรรไกร ชอล์ก สายวัด.....รพี
เห็นกำลังวางแผนที่แค้นหลาย คงโดนตีก้นลายหลายทีจัด.....สิริวตี
แถมเอาลิงมาด้วยช่วยกันฟัด คงต้องงัดไม้ตายหมายข่มเธอ.....ตะวัน
ก้นเป็นฝีขี้ไก่ใช้ปูนป้าย แปดขาวหมายก้นเงยตีเลยเน่อ.....รพี
เล่นพิเรนทร์จริงหนอขอบอกเกลอ ระวังเจอสวนหมับจับย่างเลย .....Soul
เข้ามาช้านิดหน่อยพลอยเหลือบหา ไม่เห็นหน้าสักคนจึงบ่นเอ๋ย.....วิริน
งานมารุมสุมสมองกองบานเลย. จึงขอเอ่ยว่าขอโทษโปรดอภัย.....ดิน
แล้วท่านอื่นตื่นยังนั่งขานขับ หรือนอนหลับเช้าสายน้ำลายไหล.....วิริน
นั่งส้วมอยู่แต่หูตายังกว้างไกล ยินเสียงคนใส่ไฟคอยให้ร้าย.....Soul
ก็ว่าไปตามเห็นเพราะเป็นห่วง อยู่ในช่วงนั่งขี้มิปองหมาย.....วิริน
ช่างระแวดระวังจังยอดชาย แม้แต่ตอนขับถ่ายมิวายมอง.....ดิน
ช่วงเวลาขับถ่ายหมายปลดทุกข์ เป็นห้วงแห่งความสุขปลุกสมอง.....Soul
โอ้ยอยากต๊ายอยากตายมิหมายปอง มันปวดท้องป่วนปั่นฉันขอลา.....วิริน
พูดเรื่องกินดีไหมใกล้เที่ยงแล้ว อาหารแนวส้มตำเลอล้ำค่า.....วิริน
คงชอบแบบแซบกระหน่ำตำปลาร้า ปั่นป่วนท้องขึ้นมาอย่าว่ากัน.....Soul
จะตำปูคู่ปลาร้าน่าลองลิ้ม แถมลวกจิ้มสักหม้อต่อเติมฝัน.....วิริน
คอหมูย่างด้วยหนาขออย่ามัน พูดแล้วพลันน้ำลายสอขอไปโซ้ย.....Soul
หิวเหมือนกันฉันว่าลาไปก่อน ขอพักผ่อนสักอิ่มชิมไหมโหวย.....วิริน
ฝนตกหนักขัดข้องต้องร้องโอย ลุยฝนโปรยซื้อข้าวทั้งเช้าเย็น.....ตะวัน
ตื่นตีห้าดัดกายคล้ายโยคะ คนอ้วนน่ะลำบากแสนยากเข็ญ.....ดิน
ส่วนคนผอมลมพัดซัดกระเด็น แสนลำเค็ญว้าวุ่นเพราะหุ่นดี.....ตะวัน
ซูบซีดเซียวสูงโย่งน่าสงสาร. คนโบราณเขาเปรียบไม้เสียบผี.....ดิน
หุ่นพระเอกหนังเก่าคงเข้าที สมบัติ เมทะนี ก่อนนี้ดัง.....ลิตเติลเกิร์ล
หุ่นที่เคยฟิตเฟิร์มเริ่มพุงป่อง ผิวเนียนผ่อง ย่นยับดุจกลับหนัง.....Soul
ใช้มือป้องสองรูเสียบหูฟัง ขบทุกครั้งข้าวลอดถอดฟันปลอม.....รพี
แล้วก็หยิบแว่นตาเอามาใส่ มือถือไม้เท้ากันยันร่างผอม.....ตะวัน
พกยาหม่องยาอมยาดมดอม เข้าร้านย้อมผมดำทำตาวาว.....รพร
แม้เกิดนานไปนิดยังฟิตปั๋ง. นุ่มเนื้อหนังบวมใสคล้ายวัยสาว.....ดิน
ขอปัดไปไม่ลองเล่นของคาว เลขออกราวบ่ายสี่เดี๋ยวพี่ซวย.....รพี
เตรียมสะพานไม้ไผ่หมายวางทอด. แต่ใจอ้ายสิบอดกอดแต่หวย.....ดิน
เป็นความฝันบั้นปลายหวังหมายรวย เลิกกินกล้วยผักจอหน่อถึงตาย.....รพี
ถ้าถูกหวยรวยเงินเชิญรีบขอ. บอกให้ซ้อเป็นเถ้าแก่มาหมั้นหมาย.....ดิน
ควรใช้สิทธิ์เสรีมีอย่าอาย ไปหานายรพีที่หละปูน....รพี
เกิดซ้อใหญ่ส่งเกี้ยวมาเกี่ยวก้อย ให้ไปเป็นซ้อน้อยบนดอยนู่น.....Soul
แล้วซ้อกลางอยู่ไหนในลำพูน หรืออาดูรอยู่โน่น..โคนลำไย.....ตะวัน
มีมากซ้อคงดีกว่ามีซิ้ม หน้าจิ้มลิ้มปุ๊กลุกกระปุกตั้งไฉ่.....Soul
ส่วน"ซ้อโซล"โผล่พักตร์แอบทักใคร หรือมีใหม่ประจำจึงทำเมิน.....ตะวัน
คำถามลับลวงพรางเช่นอย่างนี้ ตอบพลาดทีชะตาขาดใช่ผาดเผิน.....Soul
แค่เกือบขาดก็พอขออย่าเพลิน รีบแกล้งเดินทำทีไม่ชีกอ.....พรานไพร
แล้วเจ้าชู้ดูจากอะไรนั่น สบสาวพลันเชี่ยวชายน้ำลายสอ.....Soul
ก็ดูท่านนั่นไงใกล้เกินพอ ฝาขาวหนอหูดำขำไหมคุณ.....วิริน
ครั้นสบช่องได้ทีขี้แพะไหล(หึหึ) ถูกชายใดหักอกจึงหมกมุ่น.....Soul
พูดวาเถอะพระพายกลายเป็นจุล มิมีฉุนขอบอกศอกเบ้าตา.....วิริน
ถวายแหวนดีดีอาจมีนับ พร้อมศอกกลับเข่าลอยเธอคอยท่า.....ตะวัน
จัดของหนักหักงวงไอยรา ตามด้วยผ่าหมากเข้ากลางเป้าชาย.....Soul
เจอหญิงดุต้องข่มอย่าจมหงอย สาวจะพลอยเย้ยหยันตะบันหงาย.....ตะวัน
งั้นเชิญท่านตะวันตามสบาย ขอเร้นกายเบื้องหลังคอยสั่งการ.....Soul
เราต้องร่วมมือกันอย่าหันข้าง หากพ่ายนางอายแน่แพ้สังขาร.....ตะวัน
แอบยินคำคนร้ายใฝ่ก่อการ จะรีบถ่อสังขารไปแจ้งความ.....บางม่วง
โดนปาดหน้าช้าไปอภัยด้วย เต่ากัดยางจนย้วยมาช่วยหาม.....วิริน
จักรยานยางแบนแสนครั่นคร้าม และป้อมยามอยู่ไกลหลายกิโล.....บางม่วง
อรุณรุ่งส่องฟ้านกการ้อง เห็นแสงทองเลื่อมลับระยับไหว.....วิริน
คลื่นซัดสาดซ่าแล้วลาไป หลงเหลืออะไรในชีวิต.....สิริวตี
คงมีคราบเค็มเกลือเหลือจากคลื่น ให้ชมชื่นต่างหน้านะยาจิต.....Soul
ฝนกระหน่ำลงมาคร่าชีวิต เกิดมาจนหมดสิทธิ์คิดอยากตาย.....วิริน
ปลาหมอแถแถกเหงือกเกลือกถนน อึ่งอ่างดีใจล้นยักก้นส่าย.....ดารกะ
ปลาช่อนแสนสุขจินต์ดิ้นกระจาย ชะโดหงายหลังขวับงับปลาซิว.....ตะวัน
ฝ่ายเจ้างูชูคอหัวร่อร่วน. คางคกม้วนตีลังกาท่าหมุนติ้ว.....ดิน
เจ้าเขียดโดนน้ำเย็นเป็นตะคริว ส่วนปลิงปลิวตามน้ำหัวตำตอ.....ตะวัน
สวัสดีวันศุกร์ลุุกจากที่ ว่าจะไปนั่งขี้ดีไหมหนอ.....วิริน
กล่อมอรุณกรุ่นรับกับกลิ่นคลอ เฮ้อ...สาววอ..ห้าวจริงยิ่งกว่าชาย.....Soul
ก็ไม่ห้าวหรอกจ้าว่าไปนั่น ศุกร์สุขสรรหรรษาเวลาบ่าย.....วิริน
แสร้งสงบเสงี่ยมดุจเหนียมอาย ล่อให้ตายใจ ปั๊ปล้วงตับกิน.....Soul
ตับคนแก่ไม่เอาเราไม่ชอบ กลัวไม่กรอบแหงมแหงมแถมมีกลิ่น.....วิริน
มัวจมปลักหนุ่มเหน้าเศร้าชีวิน ทิ้งชาชินลิ้มลองของแปลกมั้ย?.....Soul
เธอคงกลัวของแปลกแหวกคอหอย เลยนั่งคอยแต่หนุ่มทุ่มหลงใหล.....พราน
ขิงยิ่งแก่ยิ่งเผ็ดเด็ดถึงใจ ค่อยค่อยชอนค่อยค่อยไชฤทัยนวล.....Soul
แก่เผ็ดนี้ดีแน่กว่าแก่ขม กลัวซานซมถูกโบยร้องโหยหวน.....ตะวัน
หากโบยด้วยแส้รักหนักรัญจวน จักเชิญชวนนวลอนงค์ลงโทษทัณฑ์.....Soul
รักซาดิสม์คิดดูรู้สยอง แส้รักต้องฟาดป่นจนแสบสัน.....ตะวัน
รักเผ็ดร้อนเยี่ยงไฟบรรลัยกัลป์ ยิ่งนานวันยิ่งปลุกลุกโชติโชน.....Soul
ราคัคคิร้ายกาจประหลาดนัก ต้นตอรักเสน่หาพาผาดโผน.....ตะวัน
แม้นจะเห็นเหม็นหมักหล่มปลักโคลน ยังกระโจนลงเล่นอย่างเย็นใจ......Soul
แปลกแต่จริงหญิงชายคล้ายกันหมด ยากสลดดวงแดแก้ไม่ไหว.....ตะวัน
กามกิเลสนั้นหนาไม่ว่าใคร หยั่งลึกในดวงจิตสนิทนาน.....Soul
อันตัณหาสาหัสที่กัดกร่อน ยากถ่ายถอนจากใจไกลสังสาร.....ตะวัน
แต่ความรักร่วมประสบร่วมพบพาน จวบทั้งสิ้นฤดีกาลนานนิรันดร์.....สิริวตี
โอ้ความเอยเอ๋ยเล่าเจ้าความรัก เริ่มประจักษ์ครั้งแรกแปลกเหมือนฝัน.....Soul
ให้มีอยู่ให้รู้ปลูกให้ผูกพัน เพาะต้นกล้ารักอันแสนงดงาม.....สิริวตี
แต่ความรักของฉันสวรรค์เบี่ยง มิค่อยเที่ยงมีแต่งอจึงขอถาม.....วิริน
คงต้องเสริมเร็วรวดอวดตูมตาม ให้ล้นหลามตาลายชายตะลึง.....Soul
เงินไม่มีพี่เอ๋ยยังเคยคิด แต่มันติดที่ตังค์ยังไม่ถึง.....วิริน
อยากเสริมดั้งเสียก่อนวอนเอวกลึง ยืมแสนนึงได้ไหมแม่ใจดี.....ตะวัน
รีบมารับเลยหนอกดรอไว้ หนึ่งแสนได้ตามยืมอย่าลืมหนี้.....วิริน
เสริมดั้งหล่ออย่างใจให้เปรมปรีดิ์ หวังครานี้เลิกแห้วเจื้อยแจ้วพลัน.....Soul
คืนเมื่อไรเงินยืมทำลืมหลง ดั้งยุบลงหากเบี้ยวเดี๋ยวเจอฉัน.....วิริน
หวังพลีกายขัดดอกใช่หยอกกัน รีดไขมันจับเส้นเคล้นคีบดึง.....Soul
ยังไม่แก่เส้นไม่ยืดยังยืดหยุ่น เนื้อแน่นอุ่นข้างในไฟยังปึ๋ง.....วิริน
มิน่าเล่าเขาลือกันอื้ออึง หูตึ๊งตึงเรียกขานมิหันมอง.....ดิน

รวมบทกลอนหน้าที่ 21^{คลิกค่ะ}

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขอ ๒ วรรค.... (อ่าน 244229 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้