ขอบพระคุณ คุณวลีลักษณา ที่ให้เกียรติในการเชื้อเชิญ
เพื่อเข้ามาลงผลงานอันไพเราะ ที่เว็บไซต์อารมณ์กลอนนะครับ
ขอให้คุณวลีลักษณา มีความสุขในการรจนาบทประพันธ์ในทุกๆวัน ทุกๆคืนเลยนะครับ*-*+

ขอแสดงความปรารถนาดี
ระนาดเอก

 

******

สะดุ้งกายท้ายฝันพลันถวิล
คล้ายดมกลิ่นพะยอมอันหอมกรุ่น
ยามลมปรายพรายพร่างช่างละมุน
เหมือนเคยคุ้นเคียงใกล้ในปางบรรพ์

ฤา...จะเป็นแม่มดสะกดจิต
ฤา...ผู้มีฤทธิ์ จากสรวงห้วงสวรรค์
ฤา...ตานีผีไพรนางใดกัน
อ๋อ...พบแล้วนั่น  หอมนัก"วลีลักษณา"

กล้า ครับผม

 

อยากให้เธออายุ ฉิบแปด

เง้ออออออ


นึกแล้วไม่มีผิด  ลิขิตคล่อง
กล้านั่งจ๋องเลยนั่นฝันสลาย
บทเจรียงเคียงคำงามพริ้งพราย
รีบแปลงกาย>>>เป็นตาล่ะจะจีบเธอ

รับหน่อยนะดอกไม้แม้ไร้ค่า
รู้ใจเจ้าคิดว่าตาเผยอ
แต่อย่าชิงแชเชือนบิดเบือนเบลอ
อย่าปล่อยให้ตากล้าเก้อ.....เอ่อ....อายเขานะ

 

เตรียมไว้เหี่ยวเบยอ่า

ความจริงแล้วก็ได้คุยกับพี่วลี ในช่องทางอื่นคือเฟซบุคส์
เรื่องราวในหัวข้อเดิมๆนั่นก็คือเรื่องราวในอดีตเมื่อแรกเริ่มเรียนกลอน
เมื่อราวๆปี 2008-2009 (โห..จะสิบปีล่ะ ฮ่าๆ)
ครูสอนงานพิณจันทร์คือ ระนาดเอก ซึ่งท่านก็เหนื่อยติดตามตรวจงานให้
และสิ่งที่ท่านเน้นย้ำมากๆก็คือ เขียนบ่อยๆอ่านมากๆ ท่านจะบอกเสมอว่า
งานทุกชิ้นที่เราอ่านและผู้อ่านงานเราทุกท่านนั้นคือครูของเรา เช่นกัน
ผู้ที่ ระนาดเอกให้ไปอ่านงานที่ท่านเขียนมากๆหนึ่งในนั้นคือ วลีลักษณา

ด้วยความเคารพค่ะ พี่วลีเปรียบดั่งครูกลอนพิณจันทร์
และพิณจันทร์ก็หาญกล้าเขียนต่อกลอนสนุกสนานมาแล้วฮ่าๆ
และพี่วลีคือครูชี้แนะสั่งสอนในการวางตัว ดำรงอยู่ในโลกโซเชียล

ขออนุญาตเอ่ยตรงนี้ แสดงมุทิตาตรงนี้นะคะ(มิได้แสดงดราม่าแต่อย่างใด)
พิณจันทร์ วิ่งเล่นวิ่งซน วิ่งเรียนรู้หาความรู้ที่นี่ ที่บ้านครูระนาดเอก
ซึ่งที่นี่ ครูระนาดจะบอกเสมอว่าคือบ้านของเราบ้านของทุกคน
เพียงแต่รอเวลาให้บรรดาครูพี่ๆ เข้ามาถ่ายทอดความรู้ส่งต่อน้องๆค่ะ

รักเคารพพี่เสมอค่ะ
ต่ายค่ะ

พี่วลีคะ..ต่ายฝากเรียนเชิญพี่ชายภูไพรด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

คุณชายกลางจะวางท่าเป็นตาได้
คงต้องใช้เวลานานอาจพาลเผลอ
คาดว่าห้าสิบปีเชียวนะเออ
ถึงตอนนั้นคงไม่เจอกับยายแล้ว

เพราะยายคงป่นยุ่ยเป็นผุยผุ
ถูกบรรจุ ทั้งหมด ลงโกฐแก้ว
มิอาจต่อสานวาสน์ต้องคลาดแคล้ว
หากแน่แน่วภพหน้าอาจหาเจอ

วลีลักษณา

วลี....ร้อยถ้อยรักเป็นอักษร
วางบทกลอนสรรคำนำเสนอ
ลักษณา....สิ่งดีรวมที่เธอ
เด่นเลิศเลอ..ระบือ..เกียรติชื่องาน

นามไพเราะเสนาะฟังกังวาลก้อง
ท่วงทำนอง..สดับ...ยามขับขาน
ดั่ง..ลมโชยโปรยพริ้วละลิ่วนาน
สุข..พัดผ่าน..พฤกษา...อักษรารมย์


ยินดีต้อนรับ คุณ วลีลักษณา เข้าสู่ อาศรมบ้านอารมณ์กลอนครับ

Jannjao

ขอพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ปฏิทินปีใหม่ได้มาถึง
ต้อนรับเพื่อนอีกหนึ่งสู่อาศรม
ของเวบกลอนดับร้อน, อ้อน, อารมณ์
ขอฝากตัวเพาะบ่มคมคายคำ

อาจเป็นน้องน้อยน้อยด้อยภาษา
แต่หวังแจ้วเจรจาทุกเช้าค่ำ
จะร่วมแวะทุกโมงยามตามพี่นำ
เป็นบทนาฏกรรมอักษรกานท์

สิริวตี

ยินดี​ต้อนรับ​พี่วลีลักษณาค่ะ​ วตีขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ