ถั่วฝักยาวปลูกไว้ได้เลื้อยไหล
ต้นงามไวใส่กระถางดูงามหรู
ตื่นขึ้นมาตอนเช้าเข้ามาดู
ได้รับรู้ความเปลี่ยนที่เวียนมา

เถาว์ไม้เลื้อยเกี่ยวรัดมัดจนแน่น
เหมือนกอดแฟนประคองอยู่คู่ห่วงหา
แขนตวัดมัดไว้มิให้ลา
ได้พบหน้าทุกวันแม่ขวัญยืน

มาวันนี้เจ้าจากจำพรากหาย
นั่งตาลายมึนหัวทำตัวฝืน
อกระทมตรมไหม้ให้กล่ำกลืน
ความรวยรื่นไม่กี่วันก็ผันแปร

ยอมตัดใจหันมาพาปลูกผัก
ด้วยคนรักทิ้งไปไม่แยแส
เอาเวลามาดูพวกดอกแค
ไม่เหลียวแลสาวใดในโลกา

ดูยอดถั่วฝักยาวราววงแขน
เกาะเกี่ยวแน่นสักวันพลันจากหนา
เมื่อแก่ลงสูญสิ้นไปให้อำลา
เป็นที่มาสัจธรรมนำความจริง

มนตรี  ประทุม
(มันแกว)
๑๓ พ.ย.๖๑