งกเอ๋ยงกมาก
ให้หยอดฝากสตางค์วางรักษา
หากหายโรคโศกเศร้าเหี่ยวเฉาซา
เงินพันกว่าใจป้ำมอบนำไป
ถ้าอับโชคโยกย้ายมิหายเล่า
วตีเจ้าจะปลอบตอบแทนไหม
เรื่องทำงกฉกเงินพี่เมินไกล
ขอเอาใจอย่าร้างเหินห่างเอย

 

แน่เอ๋ยแน่นอน
จะวางกลอนรักษาตนกว่าหาย
แม้อาภัพอับโชคเจอโรคร้าย
มิเสื่อมคลายใจห่างทำร้างรา
แม้มิมีตังจ่ายไม่ขี้เหนียว
จะกอดเกี่ยวอักษรรักอ้อนหา
รับปีใหม่ปีนี้นะพี่ยา
มาเถิดมาปลอบให้ไออุ่นเอย

สิริวตี

น่าเอ๋ยน่ารัก
โน้มจิตภักดิ์อภิรมย์สุขสมศรี
น้องยาแก้วแนวใหม่ในท้วงที
เปรียบวารี...ปริ่มฝั่งพลังใจ
ปีเวียนล่วงปวงผ่านเงินงานเข้า
วันเดือนเก่าอุปสรรคถูกผลักไส
สุขภาพเยี่ยมเปี่ยมล้นกว่าคนใด
รักอยู่ใกล้สร้างเสริมพูลเพิ่มเอย

 


อวยพรเร็วหน่อยนะ เผื่อไม่อยู่ 555  ขอให้ปีใหม่ 2560 นี้  สิริวตี จงมีจิตใจที่เข้มแข็ง และ พร้อมที่จะยอมรับทั้งสุข และ ทุกข์  ปัญหาอุปสรรค  ความสำเร็จสมหวังที่จะเข้ามาในชีวิต  แบบสงบนิ่ง และ รู้เท่าทันนะจ๊ะ

จั่นเจา  KOOKKAI

สาเอ๋ยสาธุ
ขอคำพรบรรลุทุกคำให้
อนาคตสุขศรีก็ดีใจ
ชีวิตได้รุ่งเรืองเฟื่องฟูงาม
คำพรใดส่งถ้อยร้อยถึงแก้ว
ขอผ่องแผ้วพี่ด้วยอวยพรข้าม-
ปีระกาปีไก่ให้พิราม
เจริญตามกันไปให้ดีเอย

สิริวตี
ขอบพระคุณทุกคำพร ขอพรนั้นย้อนกลับถึงพี่จั่นเจาด้วยค่ะ ขอให้มีสติเป็นเครื่องป้องกันอันตรายที่จะเข้ามาในชีวิตทั้งปวง ขอให้ชีวิตมีแต่ความสุขสงบร่มเย็นนะคะ

จาก...วตี
 

เงียบเอ๋ยเงียบเหงา
บ้านของเราเงียบไปไร้คนเอ่ย
หวังความชื่นมื่นใส่ให้ทรามเชย
อ่านแล้วเปรยบอกสักนิดคิดถึงน้อง
มาส่งสุขร่วมสันต์วันปีใหม่
ส่งถึงอกถึงใจไม่ขุ่นข้อง
ให้บ้านเราคึกครื้นคนยืนมอง
ร่วมปรองดองสุขศรีปีใหม่เอย

สิริวตี

หายไปไหนกันหมดนิ  ลุงsoulๆๆๆ มาเรียกแขกหน่อย หลับอยู่ได้ คริๆๆ
 

อาเอ๋ยอากาศ
ความเย็นพาดแผ่ถึงจึงปวดหัว
ฉันแพ้ภูมิเผลอพลั้งมิตั้งตัว
ร้อนหนาวทั่วสรรพางค์นั่งกอดตน
อยากจะหายหลายขนานบรรเทาไข้
เม็ดเล็กใหญ่กลางฝืนกลืนขมข้น
ดื่มยาหม้อท้อแท้แต่จำทน
อยากมีคนอิงอ้อนป้อนยาเอย

 

ปวดเอ๋ยปวดแขน
กินยาหม้อเป็นแสนก็ไม่หาย
หวังอาสามานวดให้ปวดคลาย
น้องเริ่มหน่ายเริ่มล้าระอาแล้ว
ทั้งอ่อนแรงแห่งแขนทั้งซ้ายขวา
อนิจจังกายามิผ่องแผ้ว
หากวันใดหายหน้าไม่มาแซว
มิใช่หมดเจื้อยแจ้วปวดแขนเอย

สิริวตี

อาเอ๋ยอานึ้ง
อั๊วนะอึ้งไปเลยที่เอ่ยพร่ำ
รู้เรื่องราวคราวหน้าจะลองทำ
ลื้อแนะนำเข้าทีดีพิลึก
อั๊วหลงดื่มในถ้วยด้วยมิรู้
โรคแฝงอยู่มากมายในรู้สึก
ขอบคุณนึ้งโซลนักชักคักคึก
มโนนึกโดปยาท่าใหม่เอย

 

ฉาน น น เชื่อคนง่ายนะยะ

ถึงเอ๋ยถึงฆาต
อัมพาตถามหานิจจาเอ๋ย
แขนอ่อนเปลี้ยเพลียแรงแหนงหน่ายเปรย
อย่าละเลยลำบากหากปล่อยทิ้ง
ขืนอาสานวดวุ่นให้ครุ่นคิด
เกิดมาติดใจลุงคงยุ่งขิง
ต้องนวดเฟ้นทุกวันนั้นเรื่องจริง
กลายเป็นหญิงขี้เมื่อยเรื่อยเปื่อยเอย

Soul

 

เบื่อเอ๋ยเบื่อหน่าย
เกิดมาแล้วต้องตายยากหลีกหนี
ไม่ว่าจะชั่วช้าหรือว่าดี
ก็คงมีสักวันมันต้องไป
แล้วชีวิตที่อยู่ตรงนี้เล่า
จะวางเจ้าเอาลงที่ตรงไหน
จะพอมีที่คลายสบายใจ
พอจะให้หายเพื่อหนีเบื่อเอย

สิริวตี

ง่วงเอ๋ยง่วงนอน
หัวถึงหมอนนอนกรนแผ่นดินไหว
อยากจะรู้จริงหนาว่าเสียงใคร
กรนเข้าไปเสียงดังขอฟังที
คราแอบไปด้อมมองเจ้าของเสียง
ก็เพิ่มเพียงกลิ่นฝากจากวิถี
ดมดมไปไฉนเล่าทำเรานี้
แทบจะหนีเป็นลมสมแล้วเอย

สิริวตี