กลอนเอ๋ยกลอนเก่า
เขียนคราเหงาตัวงงอคอเหี่ยว
หนังเนื้อดูกถูกมีดซีดเซียว
สมองเรียวสิ้นฝันปัญญา
จึงจำเป็นเค้นจรุงปรุงฉม
ต้องอารมณ์ดมดอมหอมหา
เราหนุ่มลานบ้านนอกขอกนา
ลอบพึ่งพาครูลักพักจำเอย
รพีกาญจน์
เรียว ขอยืมคุณsoul searcher ใช้นะครับ
ฉม ยืมมาจากคุณหมู บ้านกลอนน้อยครับ
ครูลักพักจำ ยืมจากคุณนพ บ้านกลอนไทยครับ
บ้านนอกขอกนา เคยเขียนผิดว่า บ้านนอกคอกนา
ได้รับความกระจ่างจากคุณดาว อาชาไนยครับ
