ลมหนาวพัดโชยมาพาให้เหงา
คิดถึงความหลังเก่าเราเคยชื่น
หนาวคราวนั้นฝันถึงเธอเพ้อทุกคืน
เมื่อยามตื่นลืมตาโหยหากัน

หนาวคราวนี้ไม่มีแล้วแก้วตาพี่
ดวงฤดีจากไปใจโศกศัลย์
ลมหนาวพัดเตือนให้ใจรำพัน
คิดถึงวันรักหวานฉันมีเธอ

(ไม่เข้ากับบุคลิกคนแต่งแต่บรรยากาศมันพาไปนะ  )

ดอกมะลิผลิบานแผ่ก้านสวย
กุหลาบด้วยคมหนามยามพลั้งเผลอ
ยี่สุ่นพงดงเขียวเชียวนะเออ
ต้นแก้วเกร่อพวงพยอมกลิ่นหอมเย็น

ชบาคู่ปลูกวางข้างโกศล
เฟื่องฟ้าล้น..กระถางอย่างที่เห็น
ลั่นทมนั้นสรรความนามลำเค็ญ
สุขทุกข์เข็ญอย่าถือ..ต่อชื่อพรรณ

วนเดิมอ้อมล้อมรอบ..อ่างขอบลู่
มองบัวหมู่สลับเหมือนกับฝัน
กล้วยไม้เรียงเคียงวางอยู่ข้างกัน
สวนของฉัน...ที่แท้....ขาดแต่เธอ


Jannjao

ลมหนาวพัดโชยมาพาให้เหงา
อุ่นอกเราหนาวเหน็บน้ำตาเอ่อ
คิดถึงกอดคราวนั้นคันคะเยอ
คิดถึงเธอ..คนขี้แกล้ง..กับวันวาน

หากหนาวนี้มีเวลามาพานพบ
ฉันจะทบต้นและดอกมิปล่อยผ่าน
ทั้งหมามุ่ย หนอนขน ตระเตรียมการ
โทรหาเธอ...เสียงหวาน-หวาน...บ้านนี้รอ.