ลมหนาวพัดโชยมาพาให้เหงา
คิดถึงความหลังเก่าเราเคยชื่น
หนาวคราวนั้นฝันถึงเธอเพ้อทุกคืน
เมื่อยามตื่นลืมตาโหยหากัน

หนาวคราวนี้ไม่มีแล้วแก้วตาพี่
ดวงฤดีจากไปใจโศกศัลย์
ลมหนาวพัดเตือนให้ใจรำพัน
คิดถึงวันรักหวานฉันมีเธอ

(ไม่เข้ากับบุคลิกคนแต่งแต่บรรยากาศมันพาไปนะ  )

ดอกมะลิผลิบานแผ่ก้านสวย
กุหลาบด้วยคมหนามยามพลั้งเผลอ
ยี่สุ่นพงดงเขียวเชียวนะเออ
ต้นแก้วเกร่อพวงพยอมกลิ่นหอมเย็น

ชบาคู่ปลูกวางข้างโกศล
เฟื่องฟ้าล้น..กระถางอย่างที่เห็น
ลั่นทมนั้นสรรความนามลำเค็ญ
สุขทุกข์เข็ญอย่าถือ..ต่อชื่อพรรณ

วนเดิมอ้อมล้อมรอบ..อ่างขอบลู่
มองบัวหมู่สลับเหมือนกับฝัน
กล้วยไม้เรียงเคียงวางอยู่ข้างกัน
สวนของฉัน...ที่แท้....ขาดแต่เธอ


Jannjao

ลมหนาวพัดโชยมาพาให้เหงา
อุ่นอกเราหนาวเหน็บน้ำตาเอ่อ
คิดถึงกอดคราวนั้นคันคะเยอ
คิดถึงเธอ..คนขี้แกล้ง..กับวันวาน

หากหนาวนี้มีเวลามาพานพบ
ฉันจะทบต้นและดอกมิปล่อยผ่าน
ทั้งหมามุ่ย หนอนขน ตระเตรียมการ
โทรหาเธอ...เสียงหวาน-หวาน...บ้านนี้รอ.

เหตุน้องนั้นคันไต่มดไงเล่า
ด้วยมันเฝ้าหาทานรักหวานหนอ
แล้วชักชวนด่วนจี๋มิรีรอ
ตั้งแถวต่อแทะเถือลิ้มเนื้อนาง

สายลมโชยโปรยปรายช่วยถ่ายทอด
หน่วยแนมสอดรู้สิ้นกลิ่นหยินหยาง
ถ้อยอบอวลมวลพยอมหอมมิจาง
ทำรังร้างมดอิ่มเพราะนิ่มนวล


555 ทำอะไรอย่าให้มดรู้ดิ

Jannjao

อันตัวน้องมีแค่ปาก..ที่พอหวาน(นะ)
ส่วนเนื้อหนังไหม้น้ำตาลพาลกลิ่นหวล
รสปะแล่มแซมขื่น...ไม่นุ่มนวล
มดมิเคยตั้งขบวนมาใกล้กาย

มดที่ว่าอิ่มหนำ...น่าขำนัก(อิอิ)
ที่พี่จั่นทึกทัก...หลากความหมาย
ถ้าหากเป็น มดX มาทักทาย
จะเอาตัว..น้องถวาย....ให้ลิ้มลอง.

คิคิ รับรสปะแล่มได้ก็มาดิ คิคิ
 

คราก่อนนั้นเล่าหนอเฝ้าจอบ่อย
พิกุลน้อย..นอนเกลื่อนรวมเพื่อนผอง
รายการโชว์โทรทัศน์ถูกจัดจอง
ตรงใจนัองวัยเด็กมดเอ๊กซ์แดง

จึงซึมซาบอาบอิ่มนิ่มนวลหนัก
ทั้งชอบรักเตะต่อยและปล่อยแสง
ถึงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยมากอยากแสดง
ร้องเสียงแปร่ง...แปลงร่าง..เปลี่ยนอย่างไว

เมื่อปั้นปลูกผูกขาดขนาดนี้
โฉมฤดีสืบสานคิดการใหญ่
จึงพิเรนทร์เล่นมดเอ๊กซ์อย่างเด็กไง
เฮ่อ..แก่ไป...เลิกเถอะ...มันเกรอะกรัง


โตแล้วนะ...

Jannjao

ทำไงได้..แก่ไปได้แต่ฝัน
วัยเยาว์นั้นเฝ้าฝืนขัดคำสั่ง
ถึงจะแก่แต่หัวใจ..."คิกขุจัง"
ใครจะนั่งหน้าบูดเหมือนตูดแมว

ที่พี่นั้นกล่าวมามิผิดดอก
แต่อยากบอก..พี่เองก็มิแผ่ว
เซลเลอร์มูนข้างหมอนนอนทอดแนว
มิอยากแซวหรอกหนา...คุณพี่ชาย.

อ่ะ หยอกๆๆๆ

เซลเลอร์มูนอะไรไม่รู้จัก
ที่ชอบนัก.."มารูโกะ"..กวนโก๊ะหลาย
คาแรกเตอร์ยวนยีเด็กขี้อาย
"ชินจัง"ชายนานครั้งเคยนั่งดู

อันมดเอ๊กซ์มดแดงตะแคงเตะ
ใส่กันเละ..ชกลม..ชื่นชมอยู่
โดเรม่อนโดเรมี่มีประตู
ท่องเที่ยวหรู..ไปกลับ..ปุ๊บป้๊บ..GO


ประตูไปไหนก็ได้   ไปม่ะ 55

Jannjao

ให้คิดถึงดราก้อนบอลเดอะมูฟวี่
ชาวไซย่ามากมี..จนโอ้โห
ผู้เฒ่าเต่า มีนาม"มุไทโต"
ทั้งขี้โม้ ลามก ตลกดี

หากจะเปรียบพี่จั่น...เป็นใครนั้น!
จอมมารบูก็แล้วกันนะคุณพี่
เป็นตัวร้ายตายยาก..รอดทุกที
ร่างอ้วนพี...สีชมพู..น่ารักจัง.

เป็นมารบูจู้จี้และขี้บ่น
ก่อกวนคนยโสอวดโอหัง
แต่ใจอ่อนเฉพาะคุณพิกุลจัง
คิกขุมั๊ง...มารชอบ...หากตอบตรง

แต่ก็เนาะเพราะอะไรก็ไม่รู้
ดูดู๊ดู..หัวใจลุ่มใหลหลง
เธอหวานหยดมดไต่หลัง..มารยังงง
หรือตกลง..LIKE มดX..พวกเด็กแนว


อันนี้มารบูบอกมานะ เราม่ะเกี่ยว 55

Jannjao

ทำเป็นเล่นไปหนานะคุณพี่
ปลอมตัวมาแบบนี้...ก็หวานแหวว
เป็นจอมมารกลายร่างกร่างเหมือนแมว
ใส่มาซะ...สีแบ๊ว!!...เห้อ..พี่ตรู

บัดเดี๋ยวอ้อน บัดเดี๋ยวโหด...โหมดไหนครับ
จะเด้งรับให้ถูกที่..ทั้งตา-หู
ขอเปิดดวง นั่งเดา เรากูรู
โอ้ว..พี่ดู..มีเคราะห์..มาครอบงำ

สะบัดผ้าผืนขาวทั้งยาว-ใหญ่
คลุมทั้งตัวอย่างเร็วไว...รีบขย้ำ
ใช้สองนิ้ว จี้สะเอว หู คอ นำ
เอาให้ขำยันเช้า.....เราโหดจริง!!