Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนให้แง่คิด >> ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
หน้า: 1 2 [3] 4 5   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า  (อ่าน 62161 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #30 เมื่อ: 30 ตุลาคม, 2557, 12:11:50 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
            กาพย์ตรังคนที ( กาพย์ตรังควชิราวดี)* 

                    ชื่อ  กาพย์ตรังควชิราวดี    ด้วยอัตถะว่า งาม ดั่งพวงแก้ววิเชียร

                 บทละ ๔ บาท,   ๘  วรรค วรรคหน้า  ๕ พยางค์    วรรคหลัง  ๖  พยางค์   
                      ส่งสัมผัส และ รับสัมผัส  เช่นกาพย์ยานี ๑๑ เขียนคู่กัน ๒ บท   
 

                     ๔๓๗ ๏ กฎอหิงสา*ธรรม                 ควรน้อมนำกำหนดหมาย
               โลกอุ่นมิวุ่นวาย                                         สันติธรรมจะหวนคืน
               นรชนมีแบบบท                                         อยู่ในกฎอย่างยั่งยืน
               ธรรมชาติสุขกลมกลืน                             สร้างพื้นฐานชีพมั่นคง

                  ๔๓๘ ๏ ดวงใจใสพิสุทธิ์                      เป็นมนุษย์มีศักดิ์ศรี
                กฎหมายไม่ต้องมี                                     หากพระธรรมอยู่ดำรง
                ก่อเกิดความเมตตา                                   กรุณามั่นผจง
                สรรพสัตว์วัฏฏะวง                                  เกิดร่วมกรรมร่วมโลกา
 
                                             “”””””””””””””””””””””””””””             

                                                   
 
                                              กาพย์มหาตรังคนที (กาพย์มหาตรังควชิราวดี*)

                                ชื่อ  กาพย์มหาตรังควชิราวดี    ด้วยอัตถะว่า งาม ดั่งพวงแก้ววิเชียรใหญ่ ,

                             บทละ ๔ บาท,   ๘  วรรค วรรคหน้า  ๕ พยางค์    วรรคหลัง  ๗  พยางค์   
                      เท่ากับ กาพย์ยานี ๑๑ เขียน คู่กัน ๒ บท  แต่เพิ่มวรรคหลังจาก ๖ คำ เป็น ๗ คำ 
 
                        ๔๔๕ ๏  นามพืชสัตว์ทั้งหลาย                ที่กระจายดาษดื่นพื้นบ้าน
                   ต่างชื่อใช้เรียกขาน                                          ภาษาถิ่นทั่วแผ่นดินไทย
                   มุดสัง* คือชะมด                                             กลิ่นปรากฏฉุนไม่เหมือนใคร
                   เลียงผาทางภาคใต้                                          คูรำ โครำคำแพร่หลาย

                           ๔๔๖ ๏  ชื่อพืชแปลกกันดี                    แต่ลางที น่าขันน่าขำ
                   มะหวดเป็นนำซำ                                             มะชักคือมะคำดีควาย
                   คอเหี้ยคือคอแลน                                            แต่ละแดนสลับกลับกลาย
                   ขอเพียงรู้ความหมาย                                       ต่างสายคำเรื่องธรรมดา
 
                                                                                              จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                       ..............................................................................................
                                   (ต้นแบบในคัมภีร์กาพย์คันถะ  และสารวิลาสินี เป็นภาษาบาลี)



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รุ้งชารี, ring, วรรณดี, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~

ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #31 เมื่อ: 31 ตุลาคม, 2557, 12:24:48 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                       กาพย์มัณฑุกคติ*

                            ชื่อ  กาพย์มัณฑุคติ    ด้วยอัตถะว่า  มีดำเนินกลอนดังกบเต้น
                                                                          
                      บทละ ๔ บาท ๘ วรรค วรรคละ ๖ คำ   บาทแรก  บังคับครุ   ลหุ ด้วย

                        ลหุ  ลหุ  ครุ  ลหุ  ครุ  ครุ                  ลหุ  ลหุ  ครุ  ลหุ  ครุ  ครุ

                        ๕๗๙ ๏   คติว่าประสาสัตว์              ผิจะกัดก็ป้องตน
                  แต่พวกสัตว์กินเลือดคน                        สัตว์ด้วยกันนั้นแสนร้าย
                  ชีวิตอยู่ด้วยเบียดเบียน                            สะอิดสะเอียนพวกเลือดเย็น
                  การดำรงชีพจำเป็น                                 สืบชีวีด้วยบีฑา

                      ๕๘๐ ๏  เถอะพยัคฆ์สิพิฆาต             มิประหลาดลุชีวา
                   เด็ดชีพเป็นภัตตา                                   ใช้ชีวิตสืบชีวี
                   ริ้นไรยุงทากปลิง                                    ร้ายก็จริงมิถึงตาย
                   กินเลือดเพียงเลี้ยงกาย                          มิปรารถนาพร่าชีวัน  
 
                       ข้อสังเกต     กาพย์มัณฑุคคติ   ท้ายวรรค ๔ กับ  ๖ ไม่สัมผัสกัน  
                               ......................................................................................


                                                   กาพย์แก้วมัณฑุกคติ*

                                      บทละ ๔ บาท  ๘ วรรค    วรรคละ ๖ คำ

               ๔๙๓ ๏  ณ กลางไพรยามใกล้ค่ำ                 เย็นเยียบฉ่ำชุ่มอุรา
           ยินสำเนียงเสียงนกกา                                        เซ็งแซ่แก่งแย่งยืนคอน
           เคล้าเคลียคลอพะนอคู่                                      บ้างเป็นหมู่อยู่สลอน
           เสียงหรีดหริ่งเรไรซ้อน                                     สอดผสมระงมดง

               ๔๙๔ ๏ ช้าง“ ปี๊บ แปร้น” ก้องป่าใหญ่           เจ้าเขาไพรพร้องเสียงหลง  
            ยามหัวค่ำร่ำแดนดง                                             ดึกสงัดผลัดเงียบงัน
            เสียงลมพรูลู่ใบไม้                                                ผู้กล่อมไพรจักจั่น
            เสียงแปลกแปลกแทรกซ้อนกัน                         ชวนผวาคราได้ยิน    

              กาพย์แก้วมัณฑุกคติ   ดัดแปลงใหม่  โดย ธนุ  เสนสิงห์   จาก กาพย์ มัณฑุกคติเดิม
                ซึ่งงดการบังคับ ครุ  ลหุ   บาทแรก     และเพิ่มสัมผัสระหว่าง วรรค ๔ กับ ๖ ด้วย

                                                                       จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                       ..............................................................................................

                             (ต้นแบบในคัมภีร์กาพย์คันถะ  และสารวิลาสินี เป็นภาษาบาลี)





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
วรรณดี, รุ้งชารี, ring, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #32 เมื่อ: 01 พฤศจิกายน, 2557, 10:55:51 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                 กาพย์กากคติ*

                   ชื่อ กาพย์กากคติ    ด้วยอัตถะว่า  ดำเนินกลอนดังกาที่บินไป

       บทละ ๔ บาท,  บาท ๑ และ ๓ มี ๓ วรรค, บาท ๒ และ ๔ มี ๔ วรรค, วรรคละ ๔ คำ
       ลักษณะสัมผัสท้ายวรรค ๑ กับ ท้ายวรรค ๒, ท้ายวรรค ๓ กับ ท้ายวรรค ๕ และ ๖,
       ท้ายวรรค ๔ กับ คำที่ ๒ วรรค ๕,ท้ายวรรค ๗ กับ ท้ายวรรค ๑๐ ท้ายวรรค ๑๒ และ ๑๓,
       ท้ายวรรค ๘ กับท้ายวรรค ๙, ท้ายวรรค ๑๑ กับ คำที่ ๒ วรรค ๑๒,    
                                          บาทที่ ๑ บังคับ ครุ และ ลหุ  ด้วย

                                      ลหุ ครุ ลหุ ครุ     ลหุ ครุ ลหุ ครุ       ลหุ ครุ ลหุ ครุ

                            ๘๔๓ ๏ สภาวะคน          ณ ยามผจญ          กะอันตราย      
        เกิดความคับขัน         ผกผันถึงตาย       ในจิตวุ่นวาย         เอาตัวรอดพลัน
                                  ผู้ที่มีธรรม            หาทางน้อมนำ       ต่อสู้ฝ่าฟัน
        ต้องช่วยส่วนรวม       อยู่ร่วมผูกพัน        ด้วยความมุ่งมั่น    มิทิ้งจริงใจ

                             ๘๔๔ ๏ ผิใจอธรรม          เจอะความระกำ       ละลี้ผละไป
        มิมีเมตตา                 นำพาผู้ใด           สติแตกได้               ความกลัวบีฑา
                                 คิดถีบผู้อื่น           เพื่อตัวเองยืน          รักษากายา
        ความคิดสับสน       ต้องมนต์มรณา     ผู้ขาดความกล้า     พ่ายแพ้โพยภัย
 
                                                                    จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                ..................................................................................

                       (ต้นแบบในคัมภีร์กาพย์คันถะ  และสารวิลาสินี เป็นภาษาบาลี)


 





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, รุ้งชารี, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, วรรณดี, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #33 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน, 2557, 03:14:29 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                                           สลับที่ฉันทลักษณ์ประเภทฉันท์ต่อครับ


                                                                  ปณวฉันท์   ๑๐*  

                               ชื่อ ปณวฉันท์  ๑๐   ด้วยอัตถะว่า    ฟังไพเราะเหมือนเสียงขับไม้ ,

                   บทละ ๒ บาท,  บาทละ ๒ วรรค,  วรรคหน้า  ๘ พยางค์,   วรรคหลัง  ๒ พยางค์,    
        ส่งรับสัมผัสภายในบท ท้ายวรรค ๒ กับท้ายวรรค ๓,   สัมผัสระหว่างบท ท้ายวรรค ๔ กับ ท้ายวรรค ๒
  
                                                     มะคณะ        นะคณะ            ยะคณะ      ๑ ครุ ลอย
                                                  (ครุ ครุ ครุ) (ลหุ ลหุ ลหุ)  (ลหุ ครุ.............ครุ)   ครุ

                                    ๒๑๗๘ ๏ การพลัดพราก ผิอุระจะร้าว                  เพียงใด
                             แต่ทุกสิ่งมิอมตะได้                                                         ทานทน  

                                    ๒๑๗๙ ๏ เมื่อถึงวันลุมรณะครอง                          ทุกตน
                             เหลือไว้เพียงสุสรณะผล                                                 คนขาน

                                   ๒๑๘๐ ๏ จึงควรครองมนะสติมั่น                           คงกาล            
                             อย่าใช้ใจอคติผสาน                                                        โมหันธ์*

                                    ๒๑๘๑ ๏ สร้างบุญทานศุภ* ธ วิเศษ                      เสกสรรค์
                             พบบาปมารพิริยะ*ประจันต์                                           ราคี
                    

                                                                                 จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                                         ..............................................................................................


                                  ต้นแบบลักษณะฉันท์วรรณพฤติ  ปณวฉันท์ ไทย


                                                      ปณวฉันท์  ๑๐

                                ๏ อย่าก่อกอปรอคติมิชอบ                     ชั่วใจ
                             ฉันทาโทษะมุฬหภัย                                   อาธรรม์

                               ๏ ล้วนถ่อยเททุพละอเน                          กาสรรพ์
                             อ้างพจน์ไพเราะปฌวฉันท์                       ชวนเชลง  


                                                                       ฉันทศาสตร์  นายฉันท์ ขำวิไล  





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ring, ศิลาสีรุ้ง, วรรณดี, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #34 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน, 2557, 11:54:45 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                เวสสเทวีฉันท์   ๑๒*

             ชื่อ เวสสเทวีฉันท์ ๑๒  ด้วยอัตถะว่า  มีลีลาดังวัสสพลาหก  อันเล่นตามวิสัยแห่งตน,  

            บทละ ๔ วรรค  วรรคหน้า ๕ วรรคหลัง ๗ คำ,  สัมผัสท้ายวรรค ๑ กับคำที่ ๔ วรรค ๒
                              ท้ายวรรค ๒ กับ ท้ายวรรค ๓,   ส่งและรับสัมผัสบทเช่นกลอน
  
                                    มะคณะ    มะคณะ...................       ยะคณะ        ยะคณะ
                               ( ครุ ครุ ครุ) (ครุ ครุ...................ครุ)( ลหุ ครุ ครุ)( ลหุ ครุ ครุ)
                      ๑๗๖๒ ๏ ชนร่วมเจตจำนง                จิตวิศุทธิ์ส่งพลังใจ
                    มีเหตุผลกว้างไกล                                ฉะนั้นจริงพินิจการ
                     ๑๗๖๓ ๏ อำนาจแห่งดวงจิต             รวมประสานมิตรพิชิตมาร
                    ก่อผลดลบันดาล                                  บรรลุสิ่งดีวิสุทธิ์ใส
                    ๑๗๖๔ ๏ มุ่งมั่นสรรค์สิ่งหวัง             การมิภินท์พังผจงชัย
                    รวมบุญหนุนเติมให้                             เสร็จสะอางแสนเกษมสันต์                              
                     ๑๗๖๕ ๏  เจตจินต์วิญญูชน               ส่งพลังดลวิลาวัณย์
                    เหนือมาดคิดคาดฝัน                            แรงวิเศษสรรค์หฤษฎี

                                                                  จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                       ..............................................................................................

 
                             ต้นแบบลักษณฉันท์วรรณพฤติ  เวสสเทวีฉันท์    ไทย
                
              ๏  เชลงฉันท์รำพรรณพจน์             เสนอ ณ แบบบทบุราณมี
      นามขนานเวสสเทวี                                วากยะแปลกเปลี่ยนก็เพี้ยนกล
               ๏ เมธีปรีชาชาญ                              ลักษณะอ้างอ่านวิจารณ์ผล
      รู้รอบชอบเพียรขวน                               จงมละคร้านการประกิจกลอน    
                                                                            

                                                                       ฉันทศาสตร์  นายฉันท์ ขำวิไล
  





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, รุ้งชารี, ring, ระนาดเอก, วรรณดี, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #35 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน, 2557, 11:32:49 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                    อินทวงสฉันท์ ๑๒ *  

               ชื่อ อินทวงสฉันท์ ๑๒   ด้วยอัตถะว่า   มีสำเนียงไพเราะดังปี่ของพระอินทร์,

                            บทละ ๒ บาท  ๔  วรรค    วรรคหน้า ๕  คำวรรคหลัง ๗  คำ    
                     สัมผัสท้ายวรรค ๑ กับ คำที่ ๓ วรรค ๒, ท้ายวรรค ๒ กับ ท้ายวรรค ๓,
                                             รับและส่งสัมผัสบทเช่นกลอน

                                 ตะคณะ                ตะคณะ            ชะคณะ     ระคณะ
                               (ครุ ครุ ลหุ)(ครุ ครุ....................ลหุ)(ลหุ ครุ ลหุ)(ครุ ลุ ครุ)

                  ๘๐๕ ๏ เมื่อยามเผชิญภัย                          สติไม่พิการวิกล
               เตรียมพร้อมมิจินต์จล*                                 อุปสรรคประดา*ประจัญ*

                 ๘๐๖ ๏ เชื่อมั่นวิชัยแน่                               จะมิแพ้ระย่อและยั่น
               หนักหนาจะฝ่าฟัน                                        ปะนรกสวรรค์มิกลัว

                  ๘๐๗ ๏ คิดได้ฉะนี้แล้ว                             มนแผ้วมิหม่นมิมัว
               รู้การและรู้ตัว                                                  กลเม็ดเผด็จพิชัย

                  ๘๐๘ ๏ แต่ใจผิไม่สู้                                    เจอะริปู*มิมีอะไร
               ทดท้อประหวั่นใจ                                          ตะละ*แพ้มิลงสนาม      
  
                                                                             จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                       ..............................................................................................


                         ต้นแบบลักษณฉันท์วรรณพฤติ  อินทวง์ฉันท์ ไทย


                         ๏ พากย์นี้ก็นามยิน                     ยศอินทวงสฉันท์
                    เสนอเนืองอเนกบัณ                        ฑิตยานรานิกร

                         ๏ พึงเพียรนิพนพจน์                  กลบทนิบุณณะกลอน
                    เป็นศรีสถาวร                                  วุฒิเรืองธเรศตรี

                                                                               ฉันทศาสตร์  นายฉันท์ ขำวิไล





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
คอนพูธน, ❀ Sasi ❀, ring, ระนาดเอก, วรรณดี, ศิลาสีรุ้ง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #36 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน, 2557, 01:21:48 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                                   ภุชงคปยาตฉันท์  ๑๒*  

             ชื่อ ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒   ด้วยอัตถะว่า   กำหนดด้วยยะคณะทั้งหลายสี่คณะ
                                และมีลีลา ประดุจดังลีลา แห่งพระยานาค,
               บทละ ๒ บาท  ๔ วรรค  วรรคละ ๖ พยางค์     รับและส่งสัมผัสบทเช่นกลอน
 
                                 ยะคณะ          ยะคณะ                           ยะคณะ    ยะคณะ
                                (ลหุ ครุ ครุ)(ลหุ ครุ ครุ)                     (ลหุ ครุ ครุ)(ลหุ ครุ ครุ)

                      ๒๐๕๓ ๏ สุบิน*เบิกกระเจิงใจ                 ประไพกาลสราญรมย์
             ละล่องฟ้าถลาลม                                                  ณ เวหนระเหินหาว

               ๒๐๕๔ ๏ ตะลึงลานสถานทิพย์                        ระยิบพรายระดา*ดาว
             วะเวิ้งว้างสะพร่างพราว                                      ลุสู่สรวงพิศุทธิ์แสน

               ๒๐๕๕ ๏ พิมานเพชรวิไลฉาย                          ประกายน้ำกระจ่างแดน
             จรัสราวประทีปแทน                                             ระวีวาวฉะฉายฉาน

               ๒๐๕๖ ๏ สลอนเหล่า ธ เทวา                             ธิดาฟ้าสุมามาลย์                            
              ก็ปรีดิ์เปรมเกษมศานต์                                         ปะไท้ดังฤดีหมาย

                                                                               จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                    ..............................................................................................

 
                           ต้นแบบลักษณฉันท์วรรณพฤติ  ภุชคปยาตฉันท์  ไทย

                         ๏ วิธีฉันทบรรจง                             ภุชงค์ชาติปยาตขาน
                 ฉบับแบบบุราณกาล                                ประกิจกลนิพนธ์กลอน

                        ๏ ลบองบทก็เรียงเรียบ                    ระเบียบอรรถอักษร
                 สลวยลักษณสุนทร                                  นุสนธิ์สารสมานเสมอ

                                                                                    ฉันทศาสตร์  นายฉันท์ ขำวิไล




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ระนาดเอก, วรรณดี, ศิลาสีรุ้ง, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #37 เมื่อ: 17 พฤศจิกายน, 2557, 03:22:21 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า


 พักฉันท์กลับไปกลอนกลบทต่อนะครับ

                                            กลอนกลบทพิณประสานสาย
                  กำหนดให้มีซ้ำคำ และ  สัมผัสสระ และอักษรวรรคละ ๓ ชุด  ทุกวรรคไป

         ๒๑๘๘ ๏ มีธรรมนำมีแท้แน่มีที่นี่                          แดนที่ดีแดนธาดา*แดนไทยได้
     สุขหนึ่งจึงสุขนิ่งจริงสุขในใจ                                     สิ่งใดไหวสิ่งดังหวังสิ่งดลวน

         ๒๑๘๙ ๏ รู้หรือคือรู้ราคารู้รอบคอบ                      นั้นมอบชอบนั้นมิดชิดนั้นมลฉล
     กรรมบิดติดกรรมบังตั้งกรรมบนตน                           พาจนคนพาจิตคิดพาจำคำ

         ๒๑๙๐ ๏ แต่มักหลักแต่มากหลากแต่หมายหลาย   จนกายตายจนก่อต่อจนกรรมต่ำ
     ยามกายหน่ายยามแก่งแหนงยามกรรมนำ                  ต้องร่ำช้ำต้องเร้นเช่นต้องรอมชอม

         ๒๑๙๑ ๏ รู้รอบคอบรู้รวนควรรู้ราคา                      เมื่อหาลาเมื่อห้ามลามเมื่อหอมหลอม
     คนยากจากคนไยใจคนยอมจอม                                  หมายอยู่คู่หมายยอมค้อมหมายย้ำคำ    

                                                                           จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                                                                                ................................................................................  

                                                ต้นแบบ กลบทพิณประสานสาย

                      ๏ สมควรจวนสมคำจำสมคิดจิตร            ที่คิดผิดที่คาดผาดที่คังผัง
                    ใจหวนรวนใจโหยโรยใจหังรัง                   ฉลังจังเฉลิงเจิงไฉลใจ ฯลฯ
                                          
               ต้นแบบ ศิริวิบุลกิตติ์  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง) ส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเป็นวรรณกรรม
                     สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ
                                          ................................................................

                                                ต้นแบบ กลบทพิณประสานสาย

                  ๏ ทุรนทนทุรวนทวนทุราถ้า                    ดูช้าล่าดูเชิงเหลิงดูเชือนเลื่อน
            ทำอายบ่ายทำเอียงเบี่ยงทำเอื้อนเบือน         เหนกลบลบเหนเกลื่อนเลื่อนเหนกลายลาย  

                  ๏ จะลอบชอบจะโลมโฉมจะฤๅชื่อ        คิดหือมือคิดเหินเมิลคิดหายหมาย
            ระเบียบเปรียบรุบุปรุระบายปราย                  ชื่อกล “พิณประสานสาย” หมายนามเอยฯ                                          

                           ...................................................................................
              ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                            ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, วรรณดี, ศิลาสีรุ้ง, รุ้งชารี, ring, คอนพูธน, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #38 เมื่อ: 19 พฤศจิกายน, 2557, 11:06:49 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
   

                                              กลอนกลบทตรีพิธพรรณ์
              กำหนด ให้มีซ้ำคำ  หรือซ้ำอักษร วรรคละ  รวม  ๓  คำ ไม่บังคับตำแหน่ง  ทุกวรรค

          ๑๕๘๗ ๏ อันความโลภแสนโลภโลภแรงเหลือ              มิเชื่อจงเชื่อเชื่อเถิดหนา
     โลภปิดใจครองใจใจหูตา                                                        เหมือนเป็นบ้าใบ้บ้าบ้าเงินทอง

          ๑๕๘๘ ๏ ความเหมาะควรรู้ควรควรแค่ไหน                  แม้อยากได้ขอได้ได้เป็นเจ้าของ
     ต้องมีธรรมรู้ธรรมธรรมครรลอง                                            อย่าหมายมองเหลิงมองมองเกินตัว

          ๑๕๘๙ ๏ รักของเขารู้เขาเขาก็รัก                                      ต้องห้ามหักรู้หักหักใจชั่ว
     มิลืมหลงเฝ้าหลงหลงเมามัว                                                   จนมิกลัวลืมกลัวกลัวก่อกรรม

          ๑๕๙๐ ๏ นึกถึงตายต้องตายตายแน่นอน                           คำพระสอนท่านสอนสอนเช้าค่ำ
     รู้จักพอเถิดพอพอตามธรรม                                                     ตายแล้วนำน้อมนำนำชั่วดี                            
 

                                                                      จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์

                                                                                                                                                                             ...............................................................................................  


                                           ต้นแบบ กลอนกลบทตรีพิธพรรณ์

                       ๏ นางศรียอดศรีสรีมระดี                         อัญชุลียกชุลีชุลีสอด
              ขึ้นเหนือเศรียรอ่อนเศรียรน้อมเศรียรทอด     พระกายกอดบาทร่ำร่ำรำพัน ฯลฯ
                                           ...........................................
                                      
               ต้นแบบ ศิริวิบุลกิตติ์  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง) ส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเป็นวรรณกรรม
                     สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ

                                    .........................................................


                                         ต้นแบบ กลบทตรีพิธพรรณ์ (ตรีพิศพัน)

             ๏ ถึงจะรู้ทำไม่รู้อย่าอวดรู้                                      จงนิ่งอยู่อดอยู่อยู่จงได้
         เอาปัญญามาเปนยาเข้ายาไว้                                      ไม่อดได้ยั้งได้จักได้อาย

              ๏ หมีใช่หนุ่มอย่าทำหนุ่มหนุ่มจะสรวล              ไม่สมควรคู่ควรอย่าควรหมาย
         กำหนดบทหมดบทบทพิปราย                                   ชื่อ  ตรีพิศพัน  พรรณรายพันนี้เอยฯ
                                     .........................................................................
 
         ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                       ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รุ้งชารี, ring, ศิลาสีรุ้ง, คอนพูธน, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #39 เมื่อ: 21 พฤศจิกายน, 2557, 11:56:00 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                      กลอนกลบทตรีประดับ

                             กำหนดให้กลางวรรค ทุกวรรค  มี  ๓  คำเป็นอักษรเดียวกัน
                       สัมผัสสระกันทั้ง  ๓ คำ  และเป็น  ๓  รูปวรรณยุกต์  สามัญ  เอก  โท

         ๕๒๙ ๏ ราคะเผาเราเร่าเร้าอกรุ่มร้อน                             พาจากคอนค่อนค้อนจนจรหาย
     เต็มใจลาล่าล้าหาความตาย                                                  เกิดเป็นชายใช่ใช้สมชายชาญ

         ๕๓๐ ๏ เที่ยวซอกซอนซ่อนซ้อนเพราะร้อนรัก            เกินหาญหักสูสู่สู้ผู้ห้าวหาญ
     แม้ระอาอ่าอ้าทรมาน                                                             ถึงดักดานด่านด้านยังยินดี

         ๕๓๑ ๏ ฉะนี้แลแล่แล้แน่แท้นัก                                       ใครมีรักรอนร่อนร้อนซ่อนสุขี
     ยามค้างคาค่าค้ามีราคี                                                             สิ้นปรานีนี่นี้มีโศกตรม

         ๕๓๒ ๏ โศกใดนาน่าน้าครารักร้าง                                  แทบวายวางว่างว้างสร่างสุขสม
      ฝันละลายไล่ไล้ให้โทรมซม                                                 จนเป็นลมล่มล้มระทมใจ                            


                                                                                           จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์                                                                   ......................................................................


                                                      ต้นแบบ กลบทตรีประดับ

               ๏ เจ้าโสกแคนแค่นแค้นดั่งแสนศร                  มารานร่านร้านรอนให้ตักไษย
          ว่าโอโอ่โอ้กรรมมาจำไกล                                     เวรชื่อใครจองจ่องจ้องประจาน ฯลฯ

                                        

               ต้นแบบ ศิริวิบุลกิตติ์  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง) ส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเป็นวรรณกรรม
                     สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ

                     .........................................................................................
 
                                                     ต้นแบบ กลบทตรีประดับ

               ๏ ถึงหลงลมล่มล้มในเชิงชู้                                    ก็ได้รู้รอยร่อยร้อยอย่างหนอ
        ไม่เหนเลยว่าจะลวงล่วงคอ                                          ยุแยงแย่งแย้งยอให้ยาวความ

            ๏ พึงเหนชัดเชิงหล้อนหล่อนหลอนหลอก             แกล้งซอนซ่อนซ้อนดอกมาออกสนาม
       เรื่องนางชะนีนี่นี้เหมือนนางงาม                                    คณะนามนี้ชื่อ  ตรีประดับ  เอยฯ  


         ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                       ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀, ศิลาสีรุ้ง, คอนพูธน, ring, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #40 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน, 2557, 08:10:03 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
 


                                                   กลอนกลบทอักษรกลอนตาย

                                             กำหนดให้ใช้คำตายล้วน ทุกวรรคไป

           ๑๑๐๙ ๏ รับผิดพลาดคาดคิดติดนรก                                ยากหยิบยกจากจิตคิดหลีกหลบ
     ชีพมิขาดมาดชนะอพยพ                                                           รึสยบเงอะงะเปะปะระทึก

          ๑๑๑๐ ๏ เพราะพิษบาปสาปซัดแทรกกระแทกทับ           เคียดขัดคับยึดสติพินิจตรึก
     วิบากบุกเลาะลัดระบัดพฤกษ์                                                   จตุรทิศตกดึกพิลึกนัก

           ๑๑๑๑ ๏ นกสัตว์หลับงีบสงบละขบกัด                             มิถนัดลัทธิปฏิปักษ์    
     และเกลียดโกรธอริวิธิ*รัก                                                          ลักษณะวิจักขณ์*มรรควิมุต

           ๑๑๑๒ ๏ ซุกสงบซบซกเขตรกชัฏ                                      ปฏิบัติวิริยะสละหลุด
     เพราะสัจจะวจนะเอกพระพุทธ                                                 สุวิสุทธิ์อริยะมะนะนบ      


                                                                                         จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                       ..............................................................................................


                      กลอนกลบทอักษรกลอนตาย ไม่พบใน ศิริวิบุลกิตติ์  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
           ...



                                                  ต้นแบบ กลบทอักษรกลอนตาย


            ๏ ทศภักตร์ลักขนิฐปลิดจากหัตถ์                                  พระพรากพลัดอัคเรศเทวศสวาดิ์
       ยกพยุหประชิดคิดพิฆาฏ                                                     สัตยาปราพวินาศประสบนุช

           ๏ ถูกกับอกตกจะละมะนะศึก                                        เกียดตริตรึกขนิฐนาฏจะขาดหลุด
       ชอบปลุกเศกอิทธิฤทธิ์คิดประทุษ                                      สารสมมุติชื่อ “อักษรกลอนตาย”  เอยฯ
                

              ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                         ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ศิลาสีรุ้ง, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #41 เมื่อ: 24 พฤศจิกายน, 2557, 11:59:06 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                          กลอนกลบทเบญจวรรณ์ห้าสี

                       กำหนดให้ คำต้นวรรคจำนวนห้าคำ      สัมผัสอักษรหรือพ้องเสียงกัน.

         ๙๓๓ ๏ เมื่อไม่มีมากมายทางให้เลือก                            สุดเสกสรรไสเสือกไปทางไหน
     จึงจำใจจากจรเร่ร่อนไป                                                       กรรมกลไกกีดกั้นสวรรค์บัง

         ๙๓๔ ๏ ราร้างรั้งรีรอท้อหรือไม่                                      ยังยืนยันอยู่ไยไร้ความหวัง
     โชคช่างช้ำชั่วช้ามาประดัง                                                  พิษภัยพานพินพังซังกะตาย

       ๙๓๕ ๏ พบผู้พาผ่านพ้นฉงนคิด                                       ผิพาผิดผกผันมันอาจสาย
     แต่ต้องติดตามต่อขอฝากกาย                                              แวะวกเวียนวุ่นวายใจกังวล

        ๙๓๖ ๏ ข้อคาดคิดคำไขไฉนแน่                                       ต้องตั้งต้นตามแต่แง่กุศล
     ไหนแน่นอนนั้นหนามายากล                                              บาปใบบุญเบื้องบนดลบันดาล

                                                                                              จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                       ..............................................................................................
 
                                        ต้นแบบ กลอนกลบทเบญจวรรณ์ห้าสี

            ๏ จอมจักรเจ้าแจ้งเจาะฟังเพราะพร้อง             จวนจิตรจ้องจงใจสงไสยสนิท
       ไม่หมายแม้นมุ่งมาทบุตรคาดคิด                            จอแจจิตรจวนเจือไม่เชื่อใจ  ฯลฯ
 
               ต้นแบบ ศิริวิบุลกิตติ์  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง) ส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเป็นวรรณกรรม
                     สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ
                    ..................................................................................


                                 กลอนกลบทเบญจวรรณ์ห้าสี (เบญจวรรณ์ห้าศรี)

            ๏ น้องนับหน้าหนักนึกว่าเชฐา                               รั้งรอราเรื่องรักษ์หักให้ขาม
      ฉะช่างใช้เชิงชั้นทำกันความ                                          เงาแง่เงื่อนงดงามเหมือนจามรี

            ๏ จิตรจืดจริงเจียวใจกระต่ายแก่                             อ้อแอ้อ้อยเอียกลัวเสียศรี
     หลาบหลีกแล้วลิ้นลมคมคนดี                                         ชื่อ  เบญจวรรณ์ห้าศรี  เช่นนี้เอยฯ  

         ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                       ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ศิลาสีรุ้ง, ปรางค์ สามยอด, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #42 เมื่อ: 25 พฤศจิกายน, 2557, 02:31:35 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

พักกลอนกลบทกลับมาต่อโคลง

                                                 โคลงสี่จัตวาทัณฑี  
 
                   บท, บาท, วรรค และคำ  ทั้งบังคับเอก บังคับโท เช่นเดียวกับโคลงสี่สุภาพ
                        จุดรับสัมผัสวรรคที่ ๓ ต่างจากโคลงสี่สุภาพ ที่ เคลื่อนมาอยู่คำที่ ๕
 

                           ๖๒๕ ๏  อันคนเราพรั่งพร้อม                 ใดมี
                    ลางชั่วลางดีปม                                                เด่นด้อย
                    เป็นจริงดั่งวาที                                                 คงมั่น
                    ลำไผ่มารวมร้อย                                               แน่นแฟ้นดุษณี*

                          ๖๒๖   สามัคคีแน่แท้                                 คือธรรม
                    เป็นสิ่งน้อมนำความ                                        แกร่งกร้าว
                    การรวมกลุ่มพึงจำ                                           จงมั่น   รักเฮย
                    ชาติแตกโลกจักร้าว                                         เมื่อสิ้นไมตรี

                                                                              จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                                        ............................................................
                                                 ต้นแบบโคลงสี่จัตวาทัณฑี

                             ๏ เสด็จเสวยวรรเยศอ้าง                      ไอศูรย์  สรวงฤๅ
                        เย็นพระยศปูนเดือน                                   เด่นฟ้า
                        เกษมสุขส่องสมบูรณ์                                นานทวีป
                        สว่างทุกข์ทุกธเรศหล้า                              แหล่งถ้วนสรรเสริญ
                                                                                               (ลิลิตตะเลงพ่าย)
                                          ...................................................

                              ๏ ท้าวไทนฤเทศข้า                             ขับหนี
                         ลูกราชสีพีกลัว                                         ไพร่ฟ้า            
                          พลเมืองดูดี                                                ดาลเดียด
                          กระเดียดกลับลี้หน้า                                อยู่สร้างแสวงบุญ
                                                                                              (มหาชาติคำหลวง)          




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #43 เมื่อ: 26 พฤศจิกายน, 2557, 02:03:24 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                        โคลงวิชชุมาลี*

                     ชื่อโคลงวิชชุมาลีด้วยอรรถว่า มีระเบียบคำกล่าวประหนึ่งว่าสายฟ้าแลบ
                   บทละ ๔ บาท, บาทละ ๒ วรรค, วรรคหน้า ๕ พยางค์ วรรคหลัง ๒ พยางค์
               (สัมผัส ๑) ท้ายวรรค ๒ กับท้ายวรรค ๕, (สัมผัส ๒)ท้ายวรรค ๔ กัยท้ายวรรค ๗
                                                 ไม่บังคับเอก     ไม่บังคับโท      

                                ๗๖๙ ๏ ทางออกมีเสมอ                เป็นจริง
                           เมื่อใจสู้มิสาย                                       เกินแก้
                           การเริ่มต้นคือสิ่ง                                  ประเสริฐ
                           ทุกก้าวเดินแน่แท้                                 มีหวัง

                                ๗๗๐ ๏ ฤๅดังคนโชคร้าย               รังควาน
                           พลังใจสำคัญ                                        แน่วแน่
                           ต่อสู้ฝ่าบ่วงมาร                                     จิตมั่น
                           คือผู้ไม่ยอมแพ้                                      มีชัย

                                                                               จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                       ....................................................................................


                                                    ตัวอย่างคำประพันธ์

                               ๏ โฉมเฉิดเลิศลักษณ์เชื้อ                  เทพิน
                           ฤๅว่าอัปสรสวรรค์                                 แบ่งภาค
                          เรียมมองมุ่นใจจินต์                                จนเหม่อ
                           ลืมอาตม์จนเจ้าจาก                               ไปไกล

                                              โคลงวิชชุมาลี เป็นโคลงโบราณ
                               หนึ่ง ในแปดชนิด ที่พบ ในคัมภีร์กาพย์ สารวิลาสินี





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #44 เมื่อ: 27 พฤศจิกายน, 2557, 02:25:31 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                      โคลงมหาวิชชุมาลี*

              ชื่อโคลงมหาวิชชุมาลีด้วยอรรถว่า มีระเบียบคำกล่าวประหนึ่งว่าสายฟ้าแลบใหญ่
             บทละ ๔ บาท, บาทละ ๒ วรรค, วรรคหน้า ๕ พยางค์, วรรคหลังบาท ๑- ๓ มี ๒ พยางค์
                   เพิ่มจาก โคลงวิชชุมาลี ที่วรรคท้าย ๒ พยางค์ เป็น ๔ พยางค์
                    สัมผัส ๑ ท้ายวรรค ๒ กับท้ายวรรค ๕, ท้ายวรรค ๔ กับท้ายวรรค ๗
                                                 ไม่บังคับเอก     ไม่บังคับโท      
 
                              ๗๖๑ ๏ ยามใจกายอ่อนล้า                     โรยแรง                
                           ความทุกข์เร้ารุมทรวง                                บีบคั้น
                           ความเครียดอาจสำแดง                              ระเบิด
                           ยิ่งคิดยิ่งปิดกั้น                                             บ่เห็นทางเดิน

                               ๗๖๒ ๏ ทุกข์เกินใจรับไว้                      ไป่ดี
                           หาทางออกผ่อนคลาย                                 พักบ้าง
                           สงบจิตคือวิธี                                                พบสุข
                           คิดไม่ตกควรวาง                                          ค่อยคิดวันหลัง


                                                                             จาก “แดนคนธรรพ์”  ธนุ  เสนสิงห์
                                       ....................................................................................




                                                           ตัวอย่างคำประพันธ์

                               ๏ ข้าแต่พระพุทธเกล้า                        มุนินทร์
                          ลายลักษณพระบาท                                  วิจิตร
                          ธนิกรไหว้อาจิณ                                         คืนค่ำ
                           ตั้งกระหม่อมข้านิตย์                                 ตราบเท่าม้วยมรณ์  

                                            โคลงมหาวิชชุมาลี เป็นโคลงโบราณ
                               หนึ่ง ในแปดชนิด ที่พบ ในคัมภีร์กาพย์ สารวิลาสินี




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀, ring, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
หน้า: 1 2 [3] 4 5   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.142 วินาที กับ 298 คำสั่ง
กำลังโหลด...