ชักจะหลงแสนหลงท่านส่งมอบ
น้องจะกอบคำหวานสานสุขศรี
รักแสนรักพี่แล้วแซวยวนยี
ยากคิดหนีพี่สร้อยพ่อกลอยใจ

อยากขอองค์จตุคามรามเทพ
โดยสังเขปอ้อนอย่างนี้พี่คงให้
จะอยู่เป็นยอดชู้คู่หทัย
มิหนีไหนจริงแท้และแน่นอน

สิริวตี
 

ถ้าใจดีอย่างนี้จะขออีก คริๆๆๆๆๆ

มิมีให้ทำไมไม่บอกเล่า
นั่งจับเจ่าเจ้าลิงนิ่งอักษร
นิยายน้องมีมากมายหลากหลายตอน
เหมือนละครช่องเจ็ดเช็ดน้ำตา

สิริวตี
 

เชอะ..ไม่มีให้ก็ไม่บอก ปล่อยให้คอย เฮ้อ....

ปล. สิริวตีกราบขออภัยในการนำชื่อองค์พ่อจตุคามรามเทพของพี่ระนาดมาใช้ด้วยนะคะ ด้วยความคึกคะนองอาจทำให้ผู้อ่านเข้าใจผิด......แต่ถ้าจะให้ดีพี่ระนาดช่วยอนุเคราะห์ให้ท่านจั่นเจาสักองค์ เผื่อท่านจั่นเจาจะเอามาจีบสาว คริๆๆๆ

พาดพิงถึงพี่ระนาด หวั่นๆเหาจะขึ้นหัว...เฮ้อ...สิริวตีกราบขออภัยจริงๆค่ะ
 

ด้วยโลกจริงโลกฝันที่มันต่าง
จึงอย่าห่างสติดำริหนา
มรรคมีมั่นไว้ให้ปัญญา
จะมิมาหลงหล่นบนห้วงกรรม

เห็นแกะเกลากลอนหวานผสานถ้อย
อย่าคิดพลอยพูดจริงหญิงไม่ขำ
อันเรื่องจริงชูช่วยเพราะด้วยธรรม
ให้ชื่นฉ่ำชีวิตลิขิตเรา

งามสิ่งใดมิเหมือนเพื่อนเตือนโอวาท
พี่เป็นปราชญ์สอนน้องป้องความเขลา
เป็นเหมือนต้นไทรแท้แผ่ร่มเงา
น้องจึงเฝ้าต่อความตามหทัย

หวังมีน้ำชุ่มเย็นเป็นสงบ
จิตที่แตกต่างพบลบความใคร่
ขอคนเดิมกลับมาจะช้าไย
อย่าเปิดให้ความหลงหล่นลงตา

สิริวตี

หากละครบทนี้พี่ไม่รัก
น้องจะหักจากใจคงไม่ง่าย
หากม้วยดินสิ้นฟ้าชีวาวาย
น้องคงคล้ายสิ้นคนมืดหม่นมัว

สิริวตี

...เลิกน้อยใจได้เเล้วนะๆๆ...

พอรู้ว่าพี่เสียใจให้รู้สึก
จึงเลิกลึกต่อกลอนป้อนความฝัน
ทุกคนแล้วเห็นไหมใจผูกพัน
มีแต่พี่เท่านั้นพลันแจ้งจริง

สิริวตี
 

อยากจะเพลินรสธรรมคำพี่เพราะ
ช่วยฉอเลาะเรียงมั่นอย่าหวั่นไหว
กล่อมนิทราวันนี้ดีหทัย
พิศมัยในธรรมชุ่มฉ่ำจริง

มุงานหนักเหนื่อยหน่ายหลายวันแล้ว
ขอพี่แก้วปลอบขวัญฝันน้องหญิง
อย่าหมางเมินเหินห่างกระจ่างยิ่ง
และอย่าทิ้งคืนวันเก่าแห่งเราเลย

พี่ช้ำใจใคร่เจ็บเหน็บวันก่อน
สร้างไฟร้อนเหลือเกินพี่เมินเฉย
โถแก้วตายาใจใคร่ครวญเคย
อย่าเก็บเอ่ยอดีตขีดทิ้งพลัน

ช่วยส่งนิ้วก้อยยื่นคืนมานี่
จะเกี่ยวขอคืนดีอย่าหนีหัน
ถามสิ่งใดจงมอบตอบให้กัน
เล่าทุกวันเหมือนเคยเปรยส่งมา

การงานพี่เหนื่อยไหมใคร่บอกบ้าง
น้องเห็นจางจืดไปให้ห่วงหา
ฝนตกหนักสุขภาพของพี่ยา
ดูรักษาด้วยนะเดี๋ยวหวัดกิน

สิริวตี
 
 
ฝนตกหนักหลายวัน...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ระวังเป็นหวัด...

ได้ยินคำสำเนียงเพียงธรรมพี่
น้ำตานี้หลั่งหยดรดแก้มสอง
กระแสธรรมนำเห็นเป็นครรลอง
ให้นวลน้องหลับสนิทยามนิทรา

อันสุนทรวรพจน์น้องรดร่าย
มิได้หมายชื่นสนิทเสน่หา
แต่เป็นแทนเส้นทางหว่างวาจา
ที่พี่พาน้องไปในห้วงธรรม

ฤดีพี่สงบน้องพบแก้ว
ขออย่าคลาดแคล้วไปไม่คมขำ
วางคำพรวอนจิตชี้ชิดนำ
จะขอจำเรื่อยไปไม่ลืมเลย

สิริวตี

อยากขอแค่คำพรธรรมสอนสั่ง
จะนอนนั่งตรงนี้มิหนีไหน
เช้าซุกซนสนุกดีมีกำไร
เย็นเมื่อไหร่ขอสงบพบพี่ยา

เป็นแก้วขวัญพันผูกปลูกต้นรัก
น้องประจักษ์เช่นนี้มีคุณค่า
ขอถนอมแนบชิดติดวิญญาณ์
มอบเมตตากว่าใครในโลกจริง

หากบุญเคยหนุนนำกรรมเคยสร้าง
ขอสว่างด้วยกันไป ณ ใจหญิง
ขอบพระคุณพี่นักรักเพื่อพิง
อบอุ่นยิ่งยอดขวัญฝันนิทรา

สิริวตี